Eşcinsellik denilince, işin hep anal boyutu akla geliyor. Çünkü eşcinsellik en çok bu şekilde gerçekleştiriliyor heteroseksist bir dünyada. Çünkü eşcinseller en çok o taraflarından hedef gösteriliyor, en çok o taraflarından nefret ediliyorlar. Eğer işin anal boyutu olmasaydı, eşcinseller acaba nasıl ötekileştirilecekti?
Eşcinselliğin fiziksel boyutunu, heteroseksüelliğe sığınan korkak, eşcinselliğiyle barışamamış gizli eşcinseller belirliyorlar bence biraz da. Kendi cinsleriyle paylaşım yaşamaktan alıkoyamayınca kendilerini, erkekliğin tatmin olduğu şekilde tatmin ediyorlar kendilerini. Korkak eşcinseller kendilerini erkek geçinerek gerçekleştirdikleri gibi heteroseksizmin hedefi olmaktan da korumuş oluyorlar böylece.
Eşcinsellerin diğer yarısıysa veya oranı her ne ise, heteroseksizmin cinsel şekilciliğine uymak zorunda kalıyor. Eğer korkak gizli eşcinseller olmasaydı, bedensel orgazm dışında eşcinsellik anal ilişkiyle bağdaştırılmayacaktı belkide. Çünkü eşcinsellerin biyolojik yapısı ve metabolik işleyişi heteroseksüellerinkinden farklı değil. Belki işin fiziksel boyutu anal yönden gerçekleştirilecekti gene mecburiyetten ama işin anal bölümüne takılınmayacak, işin anal tarafından nefrete hedef gösterilmeyecekti eşcinseller.
Gerçekten eşcinsellik sadece anal ilişki olsaydı, eşcinseller eşcinsel olurlar mıydı heterosekzmin cinayet boyutundaki nefretine karşı? Çünkü sonuçta, dediğim gibi metabolizma heteroseksüellerinki gibi çalıştığı için, eşcinsellik beyinsel bir durum olmasa, insanlar cinsel yönelimlerini egemen cinsiyet veya cinsel yönelime göre kolaylıkla belirleyebilirlerdi.
Hani eşcinselliğe önyargılı bakılıyor diyoruz ya... Aslında önyargıdan da önce olaya çok basit, yüzeysel bakılıyor. Duruma cinselliğin fiziksel yönünden bakmasak, neyin ne olduğunu daha iyi görebileceğiz. Duruma farklılıklarından dolayı ötekilşetirilenlerin bedenleri üzerinden bakacağıza, kendi hislerimiz, duygularımız, arzularımız üzerinden bakabilsek, belki daha kolay empati kuracağız.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder