Ne olmuş yani eşcinsel olmuşsan? Eşcinselliğinin sana bir zararı mı oldu? Sahi eşcinsellik sana ne yaptı seni mutlu etmekten, sana haz vermekten, seni tatmin etmekten, kendini bedensel ve ruhsal olarak gerçekleştirmene yardımcı olmaktan başka?
Çektiğin acıların sebebini eşcinsellikte arama, eşcinsel karşıtlığında ara, kendinde ara eşcinselliğine saygı duymadığın ve duydurmadığın için, eşcinselliğinin arkasında durmadığın için, eşcinselliğini savunmadığın için, eşcinselliğinin doğru tanıtımın yapmadığın için.
Bahane de arama heteroseksist engelleri ve dayatamaları söyleyerek. Sen bu dünyaya niye geldin; yaşamak için değil mi? Kolay yaşam var mı? Gerçekten hayat çok kolay olsaydı bundan zevk alır mıydık? Niye dikenli yollardaki mücadelemizden onursal mutluluk duymasını bilmiyoruz, öğrenmiyoruz?
Eşcinsel karşıtlığı varsa, karşısında senin gibi-kendin gibi eşcinsellik gerçeği yok mu bu saçma sapan dayanaksız ve mesnetsiz düşünceyi-eşcinsellik karşıtlığını çürütmek için? İnsanları eşcinsellik gerçeğine inandırmak için döküman bulmaya için dünya turuna çıkmayacaksın ki, avuçlarının içindeki kendini göstereceksin; bakınız ben eşcinselim, kendi cinsimi seviyorum diyeceksin. Bu zor bir şey mi, yoksa korkaklık ve tembellik mi, ya da doğanın mücadeleci ruhuna terslik mi seninki?
Yaa, biz bu hayata yaşamaya geldiğimiz gibi doğru yaşamasını öğrenmeye de geldik. Ama biz kendimizi tanımaya, kendimizle yüzleşmeye bile zahmet etmiyoruz. Zırıl zırıl eşcinseliz diye melankoli yapıyoruz. Mücadele etmeyerek hak ettiğiniz kadar yaşadığınızın farkında değil misiniz? Daha iyisini hak ediyorsanız, DNA'larınıza işlenen kodları hayat geçirin. Yapamıyorsanız da, şikayet etmeye hiç hakkınız yok.
İnanın homofobi bana kendimi daha iyi tanımamı, kendimi daha çok sevmemi, kendime daha çok saygı duymamı ve duydurmasını sağladı. Kendime daha özen gösteriyorum eşcinselliğim yüzünden ve özenli davranmayanlara karşı daha özgüvenli ve daha cesur oluyorum. Ben pısırık biriyimdir aslında ama eşcinselik beni daha güçlü yaptı. Neden evlenmediği soranlara falan eşcinsel olduğumu o kadar güçlü bir şekilde söylüyorum ki, topluma daha güçlü karışıyorum, toplumda daha güçlü varoluyorum.
Hep tetikteyim... Hazırlıklı hale getirdi eşcinselliğim beni topluma karşı. Çünkü bu konuda neyi bilmem gerekiyorsa biliyorum ve kendimi savunacak donelerim tam teşeküllü mevcut. Bugüne kadar eşcinselliğimin altında hiç ezilmedim, hep söyleyecek bir lafım, kendimi savunacak argümanlarım oldu. Ben haklıysam sonuna kadar giderim, kararlıyımdır bu konuda. Zaten kararlı olunca da karşıtların sana söyleyecek lafı olabilir mi? "Ben eşcinselim, sana ne" dersen, sana karşı olanın karşıtlığı havada kalmaz mı?
Hiç eşcinselim diye başımı birinin omuzuna koyup da ağlayıp onursuzca davranmadım eşcinselliğime karşı. Hiç bu konuda çaresizliğimi dile getirmedim birilerine. Çünkü hiç aciz hissetmedim ki kendimi eşcinsel olduğum için. Eşcinselliğim benim, seksim gelince ve duygularım depreşince kendi cinsimle bir paylaşımımdı hiç kimseye ama hiç kimseye zararı olmayan. İnsan kendinden, doğasından, yapısından birileri karşı diye rahatsız, hoşnutsuz olur mu?
Hesap sorulacak birileri varsa, eşcinsel olarak kendimiz değil, eşcinsellere, eşcinselliğe karşı olanlar. Aslında biz kendimizi anlatmaktan çok, eşcinselliğe karşıt olanlardan hesap sormalıyız, onları susturmaya çalışmalıyız. Nasıl mı? Homofobiklerin gözlerinin içine soka soka eşcinselliğimizi yaşayarak; el ele tutuşarak, dudak dudağa öpüşerek, korkmadan aşkımızı sevgimiz göstererek.
Eşcinsel kardeşim, eşcinselliğinden utanırsan, sen kendini yaşayamazsın ve bunun suçlusu senden başkası değildir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder