19 Nisan 2014 Cumartesi

Beynimiz kalçalarımızdan bağımsız çalışamayacak hale gelirse


Amerikalı televizyoncu Kim Kardashian'ın kalçasını bilmeyen yoktur. Kocaman ama vücuda oranla lüzumsuz bir kocamanlık. Bir dengesizlik yok mu sizce de; bacakları kalçasının yanında ince kalıyor. Doğuştan büyük kalçalar olabiliyor ama bu büyük kalçalara paralel yan bölgeler falan olur ama Kim Kardashian'ın kalçası kocaman, diğer tarafları ince. Kalçasını büyütmek için yağ enjekte ettirdiği ve binlerce dolar masraf ettiği söyleniyor ama o röntgenle falan doğuştan olduğunu ispat etmeye çalışmış. Hadi doğuştan diyelim, çok mu güzel?

Erkek egemen talebe karşı kendini seksi gösterme takıntısından başka bir şey değil bu. Slikonlu memelerle eş anlamda. Anlayacağınız her şey erkeklerin seks talebi için. Erkekler de niye böyle bir şekilci koşullanmaya teslim olurlar; çünkü kafalar hala belden aşağı çalışıyor.

Benim de estetik popo saplantılılığım var ama bunun seksle alakası yok ve de bu çöp gibi bacaklara koskoca yastık bağlanmış gibi orantısız bir estetik anlayışı kesinlikle değil. Yuvarlak olmalı ama olması gerekenin iki katı büyük olmamalı.

Bir şeyi abartmak gerçekten psikolojik bir durum ve insanı rahatsız edecek, zarar verecek bir takıntılılık haline gelebiliyor. Dudaklar buruna değecek kadar büyütülüyor, kaşlar 90 derece dikleştiriliyor, popolar ve memeler lastik gibi şişiriliyor... Bu tarz bir abartıyı sevenlerin beğenisini ben yapay buluyorum. Sadece fiziksel bir takıntı da değil bu şekilcilik, yaşa takıyorlar kafayı, boya takıyorlar, renge takıyorlar, kıla-tüye takıyorlar, takacak bir şey buluyorlar kısaca.

İnsanı rahatsız edecek boyutta fiziksel bir anormallik varsa düzeltilebilir ama insan farklılıklarıyla daha karakteristik olmaz mı? Ama gördüğüm kadarıyla herkes şişme bebek, herkes Barbi bebek olma derdinde.

Avrupalılar farklılaşmak için estetik oluyor, heteroseksist dünyaya hitap ederek beğeni kazanmak isteyenler fabrikasyon olmak için estetik oluyor.

Aslında bu tek tip olma çabası insan haklarına da yansıyor. Fiziksel anlamda idealleştirilmiş tipte olmayanlar dışlanıyorlar. Böyle bir güzellik anlayışı ırkçı geliyor bana. Doğuştan heteroseksizmin şekilciliğine hitap etmeyenler ne yapsın öyleyse? Fiziksel farklılıklar sonradan kazanılan bir özellik değil ki, isteyince kolaycacık kurtulunabilsin.

Ne mi tavsiye ediyorum; Estetik bazda güzellik anlayışı olsun ama hastalıklı bir şekilde abartılmasın, hatta doğal güzellik hiç bozulmasın. İnsanın doğal yapısından kurtulmaya çalışması, kendine-doğasına hakaret gibi geliyor bana. Hele birileri öyle istiyor diye değişmeye çalışmak, çok mantıksız.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder