Offf! Bu konudan çok defa bahsettim ama konuyla her karşılaştığımda değinmeden duramıyorum. Eşcinsellik hastalık mıdır, değil midir, yoksa asıl hastalık eşcinsel karşıtlığı mıdır?
Dünya Sağlık Örgütü, 1990 yılında eşcinselliği ‘hastalık’ olarak görmekten vazgeçmiş, nokta.
Amerikan Psikiyatri Kurumu ise yapılan bilimsel araştırmaların, eşcinselliğin bir bozukluk ya da anomali değil normal ve sağlıklı bir cinsel yönelim olduğunu göstermesi sonucu eşcinselliği 1973 yılında hastalıklar listesinden çıkarmış. Al sana bir nokta daha.
Homofobik toplumlardaki maddi çıkar peşinde koşan ve gerekçesi "tedavi olmak isteyen eşcinseli geri mi çevireyim?" diyen psikiyatrlara mı inanacağız, uluslararası örgütlere mi?
Hastalık veya rahatsızlık, beden veya zihinde meydana gelen, rahatsızlık, dert ve görev bozukluğuna yol açan belirli bir anormal duruma verilen isimdir.
Eşcinsellerin eşcinselliği öğrenilinceye kadar hiç kimse eşcinsellere hasta demiyor ama hastalık belirtisi görülmediği için.
Sakın hastalık olan homofobi, eşcinsel karşıtlığı olmasın.
Walden Üniversitesi’nden Dr. Elaine C. Spaulding’e göre, sosyo-kültürel fenomenler tarafından organize edilen cinsiyetçilik, ırkçılıktan farklı bir şekilde homofobi psikolojik bir durum olarak görülebilir.
John Hopkins Üniversitesi’nden Dr. Mary H. Guindon ise daha ileri giderek, kişisel özelliklerin homofobi, ırkçılık ve cinsiyetçilik yoluyla diğerleri üzerinde adaletsizce, acı veren ve hoşgörüsüz davranışlarda bulunmak için bir etken olduğunu ve bu nedenle bu tür davranışların bir hastalık, psikolojik bir problem olarak görülmesi gerektiği görüşünde.
Arkansas Üniversitesi Psikoloji bölümünden profesör Jeffrey M. Lohr, homofobinin psikopatolojik bir problem olmaktan çok sosyal ve moral bir problem olduğu görüşünde.
Eşcinsellere karşı duyulan korkuya dayalı nefret ister sosyolojik sebeplerden dolayı olsun, isterse homofobiklerin psikolojilerinin zayıflığından kaynaklanan patolojik bir durum olsun, sonuçta tedavi edilmesi gereken bir hastalıktır. Çünkü sağlıklı bir insan, hiç kimseye, eşcinselin kendine ve de heteroseksüellere zararı olmayan, aksine eşcinseli mutlu eden, paralelinde de kendini gerçekleştirdiği için etrafına mutluluk yaymasına sebep olan bir cinsel yönelimden korkmaz ve de nefret etmez. Kısacası hiçbir şey bile hissetmez. Ben ne hissediyorum heteroseksüelliğe karşı? Niye nefret etmiyorum üstelik homofobilerine maruz kaldığım halde heteroseksüellerden? Sanırım aslolan eşcinsellik ve dünyaya heteroseksizm egemen olduğu için, insanlar dışlanmamak adına kendileriyle barışamıyorlar ve bu, doğanın gerçeği olan eşcinselliğe, cinsiyetçi ve cinsel özgürlüğün olmadığı bir dünyada nefret olarak yansıyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder