Altıncı blog yılım

Altıncı blog yılım. Önce haberleri paylaştığım bir bloğum oldu, sonra yazılarımı paylaştığım bir bloğum. Sonra iki blog ilgi alanıma dar gelince, her ilgi alanıma bir blog açtım. Ve sonra Radikal Blog çıktı ortaya ve orada da yazmaya başladım. Ben yıllardır böyle paylaşımlar yapmak istiyordum ama yapabileceğim bir ortam yoktu. Özellikle internet sitemin olmasını çok istiyordum. Web tasarım kurslarına gittim ama blog aklımın ucundan bile geçmiyordu. Bir gün tesadüfen karşılaştım blogla ve kendi kendime çözüp bloglarımı açmaya başladım. Çok heyecan verici gelmişti ve kaptırmıştım kendimi. Ve o heyecan aynen devam ediyor. Hayatım bilgisayar başında okuyarak ve bloglarımı güncelleyerek geçiyor. Bloglar aracılığıyla haber ve yazılarımın birilerine ulaşmasından çok, ilgi alanlarımı internet üzerinden paylaşmak beni çok tatmin, dolayısıyla çok mutlu ediyor. Bir de insanın kendi sayfasında özgürce bir şey yapabilmesinin hem rahatlığı var, hem de özgüveni oluyor. Bloglar özgünlük gerektirir de, insan daha samimi oluyor kimse karışmadığı için. Ben tekniği severim ama bunun samimiyetimi bozmasına asla izin vermem. İnsan düşüncelerini anlatırken kendisi gibi olmalı. Ben obsesif olduğum için arşivcilik merakım var. Beğendiğim bir şeye tekrar ulaşabilmek için onu saklamak isterim. Bloglar bir anlamda internet üzerinden okuduklarımı ve beğenilerimi sakladığım bir arşiv gibi de. Çünkü beğendiğin bir çok şey zamanla internet üzerinden silinebiliyor. Evet çok yorucu oluyor çok bloglarla uğraşmak ama bloglar olmasaydı ben gene uğraşacaktım bir şeylerle. Bari şimdi sevdiğim ve yapmak istediğim bir şeyle uğraşıyorum. Ne mi kazanıyorum? Kendimi! Bir de insan, bazıları diyelim, yazarken kendini daha doğru ifade edebiliyor. Biliyor musunuz, ben okumak ve yazmak olmasaydı internete bu kadar takılmazdım. Çünkü interneti kendimi beslemek dışında zaman kaybı olarak görüyorum. Hele bazılarının oyunlarla ve sohbetle vakit geçirmesini, aynı kahvehane ve günlerde zaman öldürmek gibi görüyorum.