Son ortak noktamız ayakkabı kutusu

Son yolsuzluk olaylarının ayrıntılarıyla ilgilenmediğim için kimin ne yaptığını bilmiyorum. Tek bildiğim olayın Devletin başındakilerle ilgili oluşu, bir de yolsuzluk paralarının ayakkabı kutularında saklanması. Ayakkabı kutuları bayağı bir espri konusu oldu ve hükümete karşı tepki malzemesi olarak kullanıldı. Ayakkabı kutusunun beni ilgilendiren tarafıysa... Müzik hastası olduğum için benim duvardan duvara bir müzik arşivim var. Ama obsesif tarafım CD'lerimin, kasetlerimin arşiv dolabında açıkta sergilenmesine izin vermiyor. Yani birileri görüp dokunur ve parmak izi kalır, tozlanır, nemlenir kaygısıyla bir de jelatinliyorum. En önemlisi de bunları arşiv dolabına yerleştirmeden önce bir de kutulara koyuyorum. Hangi kutulara mı? Tabi ki de ayakkabı kutularına. "Neden ayakkabı kutusu?" derseniz, hem sağlamlar, hem de temin edilmesi çok kolay. Çünkü ayakkabı temel ihtiyaç eşyası olduğu için satılan ayakkabı kutularına adım başı rastlayabilirsiniz. Demek ki aklın yolu bir ve değerli şeyler ayakkabı kutularında saklanıyor. Benim için de müzik arşivim bir servet olduğu için, onları ayakkabı kutularında saklamam bir tesadüf olamaz sanırım. Başka arkadaşlarımdan öğrendim. Onlar da değerli eşyalarını ayakkabı kutularında saklıyorlarmış. Yani "kasa" gibi bir şey ayakkabı kutuları. Türklerin bir ortak noktası daha çıkmış oldu böylece; Değerli şeyler ayakkabı kutusunda saklanır.