Türk Ordusu ve geyleri konu alan ve BBC'de yayınlanan "Pembe Teskere" adlı belgeselde, Türk eşcinsellerin eşcinsel olduklarını kanıtlamak için çektikleri sıkıntılar anlatılıyormuş.
Artık askerlikten yırtmak için cinsel ilişkiye girerken çekilmiş bir fotoğraf sunulma mecburiyetini Ordu'nun inkar etmesine rağmen tanıklıklardan dolayı duymayanınız kalmamıştır sanırım. Eşcinsel olduğunu söylemedikten veya bunu gizlemeyi başardıktan sonra askerliğini yapmaman için de bir neden yok. Böyle olunca askerde eşcinsellerin olmamasının, o kadar hemcinsin olduktan ve yaşamak istedikten sonra eşcinsel ilişkinin yaşanmamasının mümkünatı var mı?
BBC'ye açıklamada bulunan emekli bir General ayrı duş, yatakhane ve eğitim alanları oluşturulmadığı takdirde açık eşcinselliğin orduda disiplin problemleri yaratacağını savunmuş. Doğrudur. Heteroseksist bir toplumun askeri biriminde açık eşcinsellerin aşağılanması ve dışlanması da kaçınılmazdır. Peki sorun burada açık eşcinsellerin askerde yaratacağı disiplin problemlerinde mi, eşcinselliğin eşcinsellere dayatılmasında, askerliklerini yapmaları için eşcinsel ilişkiye dair fotoğrafsal belge gibi imkansızın istenmesinde mi?
Eşcinselliğin orduda yasak olması, gizli eşcinselleri ve de eşcinsel ilişkiyi bir ölçüde koruyor da sayılır. Çünkü eşcinselliğe bakış açısı değişmediği, eşcinsellik kabul edilmediği ve eşcinseller yasal olarak korunmadığı sürece, açık eşcinsel olursan hedef haline gelme ihtimalin çok yüksek.
Feminenliğin anlaşılacak düzeydeyse, açık eşcinsel olmadığın yani eşcinselliğini ilan etmediğin sürece arkandan sadece eşcinselliğinin dedikodusu yapılıyor. Feminenliğin yoksa bir sorun oluşturmuyor zaten. Cinselliğini yaşarsan da, seninle ilişkiyi yaşayan da yanacağı için çenesini tutmak zorunda kalıyor. Çünkü öğrenildiği zaman hangi konumda olursan ol çürüğe çıkarılıyorsun. Zaten eşcinsel bir kişiyi aşağılamak, dışlamak isteyen bir kişi neden seninle ilişki yaşasın ki askeri bir ortamda.
Bir kişinin gey olduğunu söylediğinde, askerlik yapmamak için yalan söylemediğinden emin olmak için belge istendiğini söylemiş Emekli General. Peki erkek egemen bir toplumda askerliğini yapmak istemeyen ve bunun için eşcinsel olduğunu söyleyen kaç tane erkek çıkar, kalkıp bir de ilişkiye girerek bunun fotoğrafını çektirir üçüncü bir kişiye?
Eşcinsellerin askerlik yapmamak için eşcinsellik gibi bir gerekçeleri olduğu için şanslı olduğu söyleniyormuş. Kış mevsiminde aylarını kışlalarda harcamak ve Kürt militanlarla savaşmak zorunda değillermiş bu sayede. Ancak açık eşcinsel olup da pembe teskere alanların hayatlarının hiç de kolay olmadığının bilincindeler. Çünkü iş başvurularında erkeksen askerliğini yapmış olman mecburiyeti var. Yoksa çürük sayılıyorsun. Bu çürüklüğün de sağlıklı olup-olmamakla hiçbir alakası yok aslında. Yani "erkek değilsin" demek oluyor veya kendi oluşturdukları erkekliğe aykırı olmuş oluyorsun. Çünkü erkeksen askerliğini yapmış olman gerekir. Yapmamışsan onlardan değilsin, eğer bir sağlık problemin yoksa eşcinselsindir. Eşcinsellerin de toplumdaki yeri malum.
Eğer askerliğini yapmamışsan, "Asker toplumun ordusunun bir parçası olamadıysan, hayatının da bir parçası olamazsın" deniliyor resmen ve de olamıyorsun da hayatın bir parçası. Bunun örneğini görevini engellemek için eşcinselliği basına yansıtıldığında futbol hakemi "Halil İbrahim" olayında gördük. Oysa eşcinsellerimiz ekmeklerinden olmamak için sadece askerlikte değil, yaşamın her birimi ve döneminde eşcinselliklerini saklamak zorunda kalmıyorlar mı? Hayat sadece askerliğini yapmayan eşcinseller için değil, bütün eşcinseller için engellerle dolu. Yani engelle karşılaşmak istemiyorsan, hayat boyu gerçek kimliğini gizlemek zorundasın. Bu da bir nevi hayat boyu askerlik sayılmaz mı?
Hadi 1,5 yıl eşcinselliğimizi gizleyerek askerliğimizi yaptık diyelim, ondan sonra hayat çok mu kolay eşcinseller için askerlik yaptılar diye. İş bulup çalışınca her şey halloluyor veya askerlik yapınca iş bulunuyor veya devamlılığı oluyor mu bulunan işlerin? Askerde bile eşcinselliğin en fazla dedikodusu yapılıyor ama gündelik hayatta askerdeki kadar bile kabul edilmiyor eşcinsellik. Eşcinseller cinsel yönelimlerine dair en küçük açıklarında bile şutlanıyorlar her ortamdan. Çünkü "eşcinsel" diye şutlandığı için ayrımcılığa karşı eşcinselleri koruyan bir yasa yok. Eşcinselleri "eşcinsel" diye görevden uzaklaştıranlardan kim hesap soracak? Dahası toplumun ahlakını korudukları için eşcinselleri dışlayanlar geleneksel toplumsal yapı tarafından korunmuyor mu, hukuk bile bu konuda heteroseksizm tarafını tutmuyor mu?
Veya adam veriyor tazminatını çıkarıyor işten. Var mı önünde bir engel? Bahane istersen bahane çok ama ahlakçı bir toplumda bahaneye ihtiyaç bile kalmayabiliyor. Eşcinsele de kuyruğunu kısıp çekip gitmek düşüyor. Yoksa kaç tane eşcinsel çıkıp,"Cinsel yönelim ayrımcılığı yapamazsın bana" diyebilecek? Öyle dese bile "Ne demek o cinsel yönelim?" demeyecekler mi? Cinsel yönelimin ne demek olduğunu bilmeyen bir kültür, eşcinsel haklarına mı inanır? Kaç eşcinsel açık bir şekilde eşcinselliğinin arkasında durabilir, "Miktir ordan ibnetor" denilmesini göze alabilir? Kendine inanmayan ve güvenmeyen bir eşcinsele hak mı verir erkek egemen bir toplum?
O yüzden eşcinsellerin askerliği "Pembe Teskere"yle bile bitmez. Çünkü eşcinsellerin hayatı kış aylarındaki kışlalardan daha zor koşullarda geçiyor. Bir eşcinsel olarak ben de askerlik yaptım. Geçiyor o 1,5 yıllık süre eksi 30-40 derecede dağ başlarında bile. Ama her gün eşcinselliğinden dolayı verdiğin hem içsel hem de dışsal savaştan dolayı paranoyak oluyorsun, yoruluyorsun, yıpranıyorsun, askerde yemediğin dayaktan daha fazlasını yiyiyorsun, ölümlerden dönüyorsun, şansın varsa yaşamayıp sadece nefes alıyorsun.
Tabi bu söylediklerim açık eşcinsel olanlar için geçerli. Açık eşcinsel olmayanlar, zaten heteroseksizm hesabına yaşayıp süresini dolduranlar oluyor benim gözümde. 1,5 yıl kendin olmaktan vazgeçebilirsin ama hayat boyu bu gizlilik kaldırılabilir bir şey değil. Açık bir eşcinsel olarak heteroseksizmin çilesini çekmek daha kolay bence.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder