Tövbe!

Cinsel yönelimleriyle barışamamış eşcinseller her cinsel ilişkiden sonra bir daha kendi cinsleriyle ilşkiye girmeyeceklerine dair tövbe ederler. Haklı da sayılırlar ama. Çünkü ertesi sabah heteroseksüel olmak, heteroseksist yaşama karışmak zorundalar. Sahte yaşamlar gerçek yaşamları, kendi yaşamları da utandıkları, tiskindikleri bir yaşam olmuş, olmak zorunda. Çünkü kendileri olurlarsa dışlanacaklarına biliyorlar.

Eşcinsel nefretinin uzun vadede bitmesi için bütün eşcinsellere açılmalarını tavsiye ediyorum, ediyoruz, etmeliyiz de ama bunun için her şeyi göze almak gerekiyor ne yazık ki; İşsiz kalmayı, aç kalmayı, aşağılanmayı, dışlanmayı, nefreti, cinayeti. Heteroseksizmi içselleştirmiş her eşcinselin de bütün bu ayrımcılıkları kaldırabilecek direnci olmayabilir. O cesaret olsa her ilişkiden sonra tövbe ederler mi? İlişki öncesi kendilerine karşı cesaretlerini toplamak için alkole başvururlar mı?

Homofobiyle mücadele için de hep eşcinsellerin önce kendileriyle barışmaları gerektiğini savunuyorum ama, uygun zemin olmayınca o kadar kolay olmayacak sanırım. O zemin de hiç hazır olmayacak ama eşcinseller ısrarcı olmazlarsa.

Aslında daha çok ve daha sık biraraya gelip eşcinsel yaşamı paylaşmamız, eşcinsel kültürü yer üstünde olmasa da oluşturmamız gerekiyor bir an evvel. Çünkü biz kendi aramızda bile çoğunluğu oluşturamazsak, heteroseksizmden kurtaramayız eşcinseller olarak kendimizi.

Eşcinselliğimizle heteroseksüellik arasında hayat boyu gel-gitler yaşıyorsak, bu eşcinsel yalnızlığımızdan kaynaklanıyor. Eşcinselliği-mizi gecelerden, dört duvar arasından kurtarıp, cinsellik dışında da kendi aramızda buluşturmalıyız, paylaşmalıyız hayatı, konuşmalıyız, itiraf etmeliyiz en azından birbirimize.

Çoğunluk olarak "ben eşcinselim" diyemiyoruz daha birbirimize bile. Sadece cinsel ihtiyaç gideriyoruz. Onun adına da "eşcinsel ilişki" diyemiyoruz. Eşcinselliğimize küslükten öte düşmanız çünkü. Bu yüzden kendimizden kurtulmak için erkek olmak zorunda kalıyoruz. Heteroseksizmin kalıbının dışına çıkmamak için kaskatı yaşıyoruz. Eşcinselliğiyle barıştığını iddia eden eşcinseller bile erkek değerleri önemsiyor, yüceltiyor.

Fedakarlık yapmalıyız biraraya gelmek için. Bu sayede eşcinselliğimize güvenimizi arttırabilir, kazanabiliriz!?

Yaşadığımız her ilişkiden sonra tövbe etmek yerine kendimiz olabildiğimiz ölçüde cinsel yönelimimizle-eşcinselliğimizle gurur duyabilmeliyiz. Bu gurur duymak övünmek mahiyetinde değil, kendimizi sevmemiz gerektiği anlamında. Çünkü erkek kadınla sevişince kötü bir şey olmayınca, erkek-erkeğe veya kadın-kadına sevişince de kötü bir şey olmuyor, hatta biliyorsunuz çok güzel şey oluyor. Gerçekten eşcinsellik kötü değil, bence çok güzel birşey. Sadece bazıları bunu kötü tanımlayıp, eşcinselleri de bu konuda şartlandırıyor, eşcinsellikleriyle barışması engellenen eşcineller de kendilerini kötü hissediyor. Kanmayın lütfen onlara-eşcinsellikten korkan ve nefret eden homofobiklere. Onların amacı zaten eşcinsellikten kurtulunamayacağını bildikleri için, eşcinselleri içsel çatışmaya sürükleyip bunalıma sokmak. "Bari heteroseksizme faydaları yok, eşcinsellikleriyle barışarak bütün eşcinselleri heteroseksizmden kurtarmasınlar." zihniyetindeler. Veya okumuş cahiller. Doktor olmuşlar, avukat olmuşlar, mühendis olmuşlar, her bi' şey olmuşlar ama eşcinselliği bilmiyorlar, yanlış biliyorlar. Oldukları, olabildikleri şeylerle, mevkilerle sadece kendilerini kurtarıyorlar işte.

Şok gazetesi de sanki matah bir şeymiş gibi resmen dalgasını geçiyor eşcinsellikle. "Eşcinsellik hastalık" diye bunalttıkları eşcinsellerin her geçen gün tedavi olma isteklerine rağmen, eşcinselliği tedavi etmek isteyen uzmanların azlığının yanında, eşcinselliği "cinsel tercih!" diye tedavi etmek istemeyen ve eşcinselleri eşcinselliğe mahkum kılan terapistleri de engel olarak görmüş. Eşcinselliğe mahkum kılmak!? Eşcinselliği normal olarak lanse eden doktorları eşcinselliği yaygınlaştırmakla suçlamış. Kaygı verici bir durummuş bu. Eşcinsellikten kurtulunabilirmiş. Tedavi olma-eşcinsellikten kurtulma isteğini reddederse bir doktor, başka bir uzmana başvurulmasını tavsiye etmiş. İstedikten sonra eşcinsellikten kurtulunabilirmiş.

Bu açıklamalar tabi eşcinsellerin kafasının karışık olmasından, karıştırılmasından kaynaklanıyor. Çünkü dayatılan ahlak ve dinden dolayı eşcinsellikleriyle çatışma yaşıyorlar ve heteroseksizm de bunu çok güzel değerlendiriyor.