İnsanlar çelişkileriyle bazı konulardaki doğru olduğuna dair iddialarını kendi-kendilerine çürütüyorlar. Tıpkı eşcinsellik konusunda olduğu gibi. İranlı yetkililer "Bizde eşcinsel yok", hatta "Olamaz" diyor ama asmak için nerden buluyorlarsa eşcinsel bulabiliyorlar. Türk yetkililer "Hastalık" diyor ama bir türlü tedavi edemediler gittiler. Son olarak Tunus'ta Arap Baharı'ndan sonra serbest seçimlerin ilkini kazanan İslamcı bir partinin sözcüsü "Gay'ler Tunus'un bir gerçeğidir, varolma hakkına sahiptirler." demiş. Müslüman bir ülkede, Tunus'ta, seçimi kazanan İslamcı bir partinin sözcüsü söylemiş bunları. Ardından da devam etmiş, "Toplum onları değersiz görüyor, o yüzden bu bir haysiyet meselesidir." Kişisel özgürlükler ve insan hakları kutsal değerler olduğu için, varolma hakkına ateistleri de dahil etmiş. Müslüman bir ülkede, düşünebiliyor musunuz?
"Biz" Tunus kadar yok muyuz gerçekten? Müslüman ülkeler arasındaki ifadelerin çelişkisi bile eşcinsellik konusunda kasıtlı ayrımcılık yapıldığının göstergesi sayılmaz mı? Tamam biliyorum orada veya diğer Müslüman ülkelerde eşcinseller bizlerle kıyaslanamayacak kadar daha fazla ayrımcılığa maruz kalıyorlar ama içinde bulunduğumuz ülkenin demokrasisinden, diğerleri-heteroseksüeller kadar faydalanabiliyor muyuz biz eşcinseller olarak? Hayır faydalanamıyoruz.
Anlatmak istediğim bu. Demokrasimiz, hukuğumuz bir çok İslam ülkesine göre daha adil olabilir ama bir hükümet görevlisi de "Eşcinseller bu toplum gerçeğidir." demediği gibi, yok sayılmaları için ya hiç bir şey yapmıyorlar veya engeller çıkarıyorlar. Kimisi "Hastalık" diyor, kimisi "Başka bir yüzyılın sorunu" diyor. Ama biz eşcinseller olarak bu yüzyılda yaşıyoruz ve nefret cinayetlerine kurban gidiyoruz. "Başka bir yüzyıla kadar ölün" denmek isteniyor yani. Sorsan "Yok canım, ben öyle demedim, demek istemedim" der-ler ama bu sözlerden başka ne anlaşılabilir ki? Hem ölüyoruz, görmüyor musunuz, öldürülüyoruz daha doğrusu ve hükümet eşcinseller için hiçbir şey yapmıyor. Yapıyor mu? Yapmıyor işte.
Eşcinsellerin kaldığı şiddetinden cinayetine kadar ayrımcılığa maruz kaldığını kim inkar edebilir bu ülkede? Eşcinseller kendileri olamadıkları, varolamadıkları için bunalıma girmelerinin bile hesabını kim verecek? Öyle- hesap vermek gibi bir kaygıları yok ki zaten. Ama biz eşcinsellerin yaşam-ak kaygısı var. Eşcinseller heteroseksüel olarak yaşamak mecburiyetinde değiller kaygıları olmaması için. Hem eşcinsel olarak varolmak istiyorlar, hem de kaygısız olmak istiyorlar herkes kadar.
Ben Başbakan'ın çıkıp "Bu ülkede eşcinseller vardır ve onlar için ne yapılması gerekiyorsa yapılacaktır, yapılmalıdır. Onlar da bizim vatandaşımızdır, bu ülke onların da ülkesidir herkes kadar." demesini bekliyorum. Bir ülkenin en ötekisinin adı telaffuz bile edilemiyorsa, ben o ülkenin eşitliğine, hukuğuna, demokrasisine inanmam. Eşcinseller Tunus'un bile bir gerçeğiyse, eşcinsellik de yaşamın bir gerçeğidir. İranlaşmanın bir gereği yok.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder