Bir transseksüel kadın daha bıçaklı saldırıya uğradı. Peki bu toplumsal psikozdan kaç kişi kaygılandı? Genel olarak seks işçisi olmayan hiç kimse. Çünkü herkes ne transseksüeldi, ne de bazı transseksüeller seks işçisi. İnsanların bir şeyi anlayabilmesi için öyle olmaması-yaşamadan da anlaması gerektiği halde, ne yazık ki o şeyden olup, onun zorluklarını, gerekçelerini yaşayarak görmesi gerekiyor. Yoksa kötüyse kötüdür!
Ötekiler bile ötekilerin halini anlamak yerine, ne kadar ayrımcı da olsa, kendisi de o ayrımcılıktan payını alsa da toplumsal yapıyı destekliyorsa, bu bireylerin-insanların ne kadar kayıp-kaybedilmiş olduğunu gösteriyor. Duyarlılık bireysel vicdan olmaktan çıkıp cinsiyetçi sisteme endekslenmiş. Kendilerini kurtardıkları sürece yapılan tüm haksızlıklar mübah.
Seks işçisi bir transseksüel cinayeti sanki öteki dünyada işlenen hak edilmiş bir cinayet.
Gazeteler vahşet olarak veriyor haberi ama sadece bir haber olarak. Nedeni, niçini, arka planı, geçmişi, geleceği saldırıya maruz kalanların gözünden müzakere konusu edilmiyor hiçbir zaman. Oysa nefret saldırısından, nefret cinayetinden, toplumun en ötekisi olmaktan başka daha önemli bir konu olabilir mi? Bir insan sırf seks işçisi transseksüel olduğu için kurban seçiliyor. Kaç erkek, kaç kadın, kaç çocuk, kaç hayvan, kaç bilmem ne sırf cinselliğinden, cinsiyetinden, cinsel yöneliminden dolayı kurban seçilip saldırıya maruz kalıyor veya nefret cinayetine kurban ediliyor söyler misiniz? Edilse bile eşcinseller-transseksüeller kadar potansiyel nefret kurbanı değil. Çünkü saydıklarımın hiç birisi herkesin en ötekisi değil. Hepsinin bir yardakçısı, destekçisi, taraftarı var. Ama eşcinsellerin, transseksüellerin yok. Hatta eşcinsellerin tamamına yakını bile kaybetmiş, cinsiyetçi çoğunluğa kaydırmış kendi kimliklerini.
Nerede eşcinseller, nerede eşcinsel anneleri, babaları, kardeşleri, nerede güvenlik güçleri, nerede devlet? Ambulans gelip götürmeseydi, güvenlik güçleri de ilgilenmeseydi bari saldırıdan sonra. İş mi şimdi bu yapılan, iş işten geçtikten sonra? Saldırı gerçekleşmeden aileler eşcinsel çocuklarına sahip çıksalar, güvenlik güçleri eşcinsellere kötü muamele yapacağına onları gözetse, en önemlisi devlet münferit olay diyeceğine yasal olarak önlemini alıp, cinsel yönelimi, cinsiyet kimliği cinsiyetçi yapıya uymayanlara karşı saldırganların cesaretini kırsa daha iyi, daha insanca, daha zahmetsiz, daha sorunsuz olmaz mı?
Eşcinseller de şunu kafalarına iyice soksunlar artık. Cinsel yönelim ve cinsiyet kimliği farklılığı yasalara geçmedikten sonra, hiç kimse eşcinsellerin, transseksüellerin yanında olmaz. Neye dayanarak yanımızda olacaklar? İnsanlık gereği mi? Eşcinseller bile "eşcinselliğimiz anlaşılacak" diye birbirleriyle görünmekten çekinirlerken, toplumun kabul edeceği erkek görünümü dışındaki eşcinselleri reddederken, eşcinselleri insan yerine koymayanlardan bir şey bekleyen var mı hala? Peki neden hala açık eşcinsel olmayı enayilik olarak görüyorsunuz? Günü, kendinizi kurtarmayı mı kar biliyorsunuz? Ben de öyle düşünmüştüm zaten.
Haberi okuyup fotoğrafa bakanların zihniyeti yüzde yüz olayın-görüntünün bu şekilde-kanlı biteceğine dair. Yoksa daha önceki nefret saldırı ve cinayetlerinden sonra bir şeylerin değişmesi gerekmez miydi? Çünkü işin içinde cinsellik var, seksi işçiliği var. Herkes için evlerden uzak olunması gereken bir durum değil mi transseksüellik ve seks işçiliği? Ama ne yazık ki evimizin içinde, hepimizin içinde bu nefret ettiğiniz eşcinsellik ve seks işçileri uzaylı yaratıklar için çalışmıyorlar.
Yanlış giden bir şeyler varsa sorunun kaynağı ve musibeti gerçekleri kabul etmeyen, doğaya ters olan siz heteroseksistlersiniz. Bastırın bakalım eş-cinselleğinizi daha nereye kadar bastıracaksınız? Olan tabii eşcinsellere, transseksüellere oluyor bastırdığımız eşcinselliğinizi tatmin ettikten sonra nefretinizi kusarken. Eşcinseller, transseksüeller nefretinizden dolayı aç kalıyor, bastırılmışlığınızdan dolayı sizi memnun ettikten sonra nefretinize kurban oluyor. Eşcinsellik kabul edilse ne transseksüeller işsiz kalıp fahişe olacak, ne de fuhuşa ihtiyaç duyulacak. Ayrıca kimin hangi organını çalıştırıp para kazandığı da kimseyi ilgilendirmez.
Biliyorum her LGBT saldırısından sonra öfkem kabarıyor ve farklı bir şey anlatmıyorum ama, bunu-nefretin hedefini, saldırılarını, cinayetlerini susarak bizimde mi içselleştirmemiz, olağan hale getirmemiz, normalleştirmemiz mi gerekiyor? Heteroseksizmin istediği de bu değil mi zaten? Her nefretten sonra her eşcinsel bir kelime etseydi nefrete karşı, kocaman bir ses olurdu homobiyi susturacak, def edecek.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder