Ülke yönetimi 1 ton kömür ve maaş ikramiyesine belirleniyorsa, benden oy çıkmaz!

Yeni bir seçim daha yaklaşıyor. Ne seçimi olacağını bile bilmiyorum. Cumhurbaşkanlığı seçimi mi, ülke yönetimi seçimi mi? Öğrendim; Cumhurbaşkanı ve milletvekili seçimiymiş. Valla bana ne demekten başka ne denilebilir ki? Çünkü bu seçimin bana bir faydası olacak mı? Ne kadar olacak? Yaşamak nedir; özgürlük ve eşitlik benim için. Bu düşünceye hizmet edecek mi yeni seçim? HAYIR! Her ideoloji kendi iktidarının peşinde çünkü. Hiç kimse kapsayıcı bir yönetim derdinde değil. Hiç kimse geneli düşünmüyor, herkesi anlama derdinde değil. Varsa yoksa kendi idealleri ve çoğunluğu da buna dahil etmeye çalışıyorlar, çoğunluk üzerinden iktidarlarını gerçekleştirmek derdindeler. Halk da buna amenna diyor. Halkın pasifize olmuş düşüncesini dile getirdiğin zaman da halkın kin ve nefret duygularını ayağa kaldırmakla suçlanıyorsun. Bakınız bu ülkede 1 ton kömür, gıda ihtiyaçları, belli bir mevkiye gelebilmek için veya ikramiyeler için falan ülke yönetimi belirlenmiyor mu? Kim düşünüyor ülkenin uzun vadedeki konumunu ve ona göre seçim yapıyor? Kimin derdinde ülkenin bilim, kültür-sanat ve spor ülkesi olması? Vaadler neden bu doğrultuda yapılmıyor halka; çünkü böyle bir talep yok. Ülke yönetimine aday olanların da böyle bir derdi yok zaten. Ülkeyi hep sözde kurtarıyoruz gerçeklerden uzak davranarak. Dogmatik toplumuz daha , bilim toplumu değil. Daha doğanın renkliliğini bile bilmiyoruz, farklı farklı hayatların olabileceğine ihtimal bile vermiyoruz. Hayatı sorgulamıyoruz; bize sunulan ne ise, ona inanıyor, onu kabul ediyoruz. Seçimlerde eğitimden bahseden yok hiç, teknolojiden bahseden, kültür-sanat ve spordan... Parasal-pulsal vaadlerde bulunuluyor hep. Peki günü kurtardık diyelim; yarın ne olacak, barış ne olacak, demokrasi ne olacak, eşitlik ve özgürlük ne olacak, insanlık ne olacak, hayvanlar ne olacak, çevre ne olacak, üzerinde yaşadığımız gezegen ne olacak..? Ben bu seçimde oy vermeyecğim, "ne haliniz varsa görün!" diyorum. Çünkü bugüne kadar varolan sistemin karşısında durarak seçimler yaptım ama onlar da bir işe yaramadı. Umutlarmı heba ettiler hep. Artık umutlarımı beklenti içine sokmayacağım. Çünkü eşcinselleri bile muhafazakarlıktan medet umuyora bu ülkenin, bana susmak düşer ancak. Düşe kalka öğrensin herkes hayatın gerçeklerini eğer öğrenebileceklerse. Oy yok kimseye bundan sonra en dışarıda bırakılanların adını bile ağzını almayanlara. Hele sözde demokratiklere hiç oy yok samimiyetsiz oldukları için. Onlar kendilerini biliyorlar.