Neden bazı gerçekleri orjinal haliyle dile getirmekten kaçınızrız ki..? Mesela bazı kelimeleri light'laştırırız halk arasında bilinen şekliyle kullanmak yerine. Kel yerine tarama özürlü, şişman yerine kilolu veya obez, yaşlı yerine olgun, kanser yerine kötü hastalık, sakat yerine engelli, geri zekalı yerine zihinsel özürlü, eşcinsel veya top yerine gay ya da LGBTİ, dönme yerine transekşıl, çift cinsiyet yerine hermafrodit vesaire. Bunun sebebi gerçeklerle yüzleşemememiz, yüzleşemememizin sebebi de kendimizin de ayrımcı ve ötekileştirici oluşumuz. Öyleyiz ki bu kelimeleri anlayacağımız dilde kullanmak en çok kendi ayrımcılığımızı hatırlatıyor bize. Yoksa başkalarını düşündüğümüzden falan değil. Samimi değiliz bu konuda. Toplum içinde kibar oluruz ama bir insanı ötekileştirmek istediğimiz zaman belden aşağı konuşmaktan asla taviz vermeyiz. Dışarıya karşı seks işçiliği deriz sanki bir sektörmüş gibi ama bir insanı aşağılamak için ilk kullandığımız kelime bir insanın cinsel özgürlüğü olur. İranlı eşcinsellere tercüman kişi seks işçiliğini nasıl tercüme edeceğini bilemediğini söyleyince, ben de fuhuş demiştim ve herke "aaaa" olmuştu. Pardon saygın bir sektörden bahsediyorduk değil mi, çok özür dilerim. Oysa benim herkesin düşüncesine tercüman olmam, kesinlikle cinsel özgürlükleri aşağılamak olamaz özgürlüğüne bu kadar düşkün biri olarak. Tabi toplumda nasıl davranılıyorsa, sen de iki yüzlü olmalısın normal karşılanman için. Dürüst olursan ayrımcı olarak işaret edilebilirsin. Tıpkı transseksüellliğin bedeniyle barışamamış psikolojik bir durum olduğunu söyleyince transfobik ilan edildiğim gibi. Gerçekten insanların kafayı benle bozmuş olması gerekir benim transfobik olmam için. Yazık yaa... Aslında açık sözlü insnaları da dürüstlüklerinden dolayı takdir etmek yerine ayrımcı olarak lanse etmek, olsa olsa yukarıda da bahsettiğim gibi, toplumun kendi ayrımcılığını kapatmak için ikiyüzlülük yapmasından başka bir şey olamaz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder