Güne notlar...

Ölümün gerçekliğine annemi kaybettikten sonra vardım; çünkü insan yarısı eksilince bir şeyleri daha iyi idrak ediyor. İnsanoğlu yarın ölmeyecekmiş gibi yaşamaya devam ediyor ama gene de. Oysa ne dünyanın sonu var, ne de dünyanın işi biter. Çünkü insan kendini tekrar ediyor sürekli. Şu hayatta en büyük kazanç faydacı olabilmek, bir şeyleri çözebilmek... Çok iyi bir insan değilim elbette ama hep kendimden çok birilerini düşünmüşümdür ve insanın hamuru değişmez ama bazı negatif karmalara enayilik yapacak, sessiz kalacak kadar da aptal değilim. Zaten bencil olanlar akıllı olduklarından değil, akılsızlıklarından kurnazdırlar. Hep pozitif olmaya çalıştım mükemmelliyetçiliğimin disiplinsizliklere karşı takıntısı dışında ama kötülük kadar ikiyüzlülük ve samimiyetsizlik moralimi bozanlardan oldu. Sahi insanlar ne kadar ikiyüzlü ve samimiyetsiz oluyorlar. Tek olarak çoğalmak uygundu yapıma; tek sesli kalabalıklarla yıldızımın barışması söz konusu bile olamazdı. O yüzden soyutladım insanların genelinden kendimi ve o yüzden kedilerle paylaştım yalnızlığımı. Kendi kendime konuşmak değildi benim onlarla kurduğum iletişim, bir sevgi diliydi! Bir gün pat diye ölürsem, gönül bağı kurduğum kedilerin zor durumda kalmaması için, yarı ev-yarı dışarıda bir hayatı tercih etmelerini sağlamışmdır o yüzden. Herkesten özür diliyorum ama bugün ölsem, bazı arkadaş, dostlarım ve aile yakınlarıma da iyi günler dilemekten başka hiçbir duygu hissetmem. Beni de böyle kabul edin. Çok hassas olmanmın kırgınlığının etkisi olabilir mi bilmiyorum ama değil sanırım; hayata belki de birazcık daha gerçekçi gözlerle bakmakla alakalı bir şey bu sanırım. Bakınız, sevgiden kötülük çıkmaz.2+2=4 kadar nettri bu. Hayatta en korktuğum şeylerden biri ameliyat olmaktı; onu da oldum ve şu hayatta korktuğum başka bir şey de yok. Aşka gelince, benim kadar özgür birinin aşk yaşamaması mümkün müdür; aşkıma karşılık bulamadıysam, sevgimi kimsenin hak etmemesindendir! Yeterince zengin yaşadım. Müzik, kitap ve dergi arşivim en büyük servetim; internet ile de multi trilyoner oldum oradan edindiğim bilgi, işitsel ve görselliklerle... En büyük üniversitem ise, hayat içimden geldiği gibi tecrübe etmek oldu.