20 Mart 2017 Pazartesi

Halkın kendisi homofobik olmasa yasası homofobik mi olur?


Haftalık buluşmamızı gerçekleştirdik. Fazla kalabalık değildik. Eşcinsel ruhu diri tutmuş olduk böylece. Benim kendi kendime buluştuğum zamanlar bile olmadı daha önce kafelerde falan? Eşcinsellik için ayrılmış bir andır önemli olan, zaman ayırmaktr o ruha! Gerçekten can-ı gönülden istek olmadıktandan sonra, buluşma amacı heteroseksizme karşıtlık falan içermiyorsa, insanlarda bilinçlenme gibi bir niyet falan yoksa... cümlenin gerisini siz tamamlayın artık. Türkiye'de eşcinsel haklarına inanç hangi seviyede, bilinç hangi seviyedeki ki muhteşem organizasyonlar bekleyeceksin. Herkesin derdi seks, herkesin derdi lüx bir yaşam... Ne ala ama önce insanca yaşamak, haklarımız için mücadele etmek zorundayız ne yazık ki. Bakıyorum da hiç de öyle değil. Herkesin derdi var homofobiyle ilgili, heteroseksist dünya ile ilgili ama pek elini taşın altına sokan yok. Sokanların da farklı idealleri var. Yani kurtarılması gereken gene de eşcinsel hakları olmayabiliyor. Egosantrik olabiliyor, kariyersel olabiliyor, vesairesel olabiliyor... Eşcinsel hakları meselesi başta duyarlılık meselesi, insan olmanın hassasiyeti, içinde yaşadığın topluma faydasal bir şeyler sağlama görevi... Ama böyle bir anlayışa daha çok uzağız. Bütün bunlara rağmen içten bir şekilde güzel bir şeyler yapmaya çalışma çabası güzel gene de ama bir şeyler yapma çabası. Olmayacak diye hiçbir şey yapmamaktan, deneme çabalarının netice vermemesi bile daha güzel. Yalnız neyi denediğin çok önemli. Son dönemlerdeki eşcinsellik anlayışını gördükçe, bırakın bunun için bir şey denemeyin SİZ diyesi geliyor insanın. İnsan kendi kuyusunu kendi kazar mı; böyle de bir LGBTİ'lik durumu söz konusu ne yazık ki; Adamlar moklarına düşman! Konuya dair bilgisizlik sadece heteroseksizmin heteroseksüellerinde değil, eşcinsellerinde de diz boyu. Kolayına kaçılmış, heteroseksizmin kek kalıbına göre şekil almış bir eşcinsellik anlayışı hakim. Bunun-bu kekin mücadelesinin verilmesiyse bana göre içler acısı. BİLİYORUM BEN ONLARA GÖRE ONLARI ANLAMIYORUM!!! Niye düze çıkamadık öyleyse?

Buluşmamzıda konuya dair sohbetler ettik gene. İranlı bir arkadaşımız İran'dan Türkiye'ye uzanan sürecini anlattı. Ailesi durumunu biliyormuş. Annesi ve iki abisi kabul etmesine rağmen küçük erkek kardeşi ve babası kabul etmemiş durumu. Başlarda neden ben eşcinselim diye çok sorgulamış kendini, aile ve çevremde benden başka neden başka eşcinsel yok diye. Nereden biliyorsun ki; herkes samimi değil ki cinsel yönelimi konusunda veya bilinçli değil ki; eşcinsel olmasına rağmen heteroseksüelce yaşamaya çalışanlar o kadar çoğunlukta ki... Birçoğuna göre ben zaten herkesi eşcinsel yapıyorum! Eşcinsel yok ki bu dünyada değil mi İran kaçıncı liderinin dediği gibi. Heteroseksüellik ve de sapıklar var. O sapıkların da en fazla transseksüel olmasına izin verilmeli. Ben bizdeki transeksüellik anlayışını da heteroseksizme gönüllü teslimiyet olarak görüyorum zaten. Ha muhafazakar heteroseksist anlayış homofobikçe seni transseksüelliğe zorlamış, ha sen heteroseksizmi içselleştirerek homofobik olup transseksüelliği seçmişsin; hiçbir farkı yok. Aaaa çok mu alındınız; gözlerim doldu!!!; gerçekçi olun artık biraz! Her neyse konumuza dönelim... Arkadaşımız eşcinselliği yüzünden babasının şiddetinden bıkıp 28 yaşından sonra daha özgür bir eşcinsel yaşam sürmek için Türkiye'ye mülteci olarak geliyor. Küçük bir not düşelim... Mülteci olan heteroseksüellerin de ötekisi mülteci eşcinseller. Ne yazık ki mültecilik gibi ötekilik paydasında buluşup dostane olamıyor yabancılar... Eşcinsellik her halukarda öteki bir kimlik olmaya devam ediyor. Arkadaşımız Türkiye'de geçirdiği 3 yılı çok güzel değerlendirmiş. Geldiğinde sıfır Türkçe bilmesine rağmen şimdi çok güzel Türkçe konuşuyor. Çünkü İranlılardan dost bulamayınca Türklerle arkadaş olmuş. Ve bu süre boyunca ekonomik olarak hiç kimseye muhtaç olmamış. Hep çalışmış, hep iş bulabilmiş. Demek ki azmedince olabiliyor. Bizim LGBTİ'ler gibi iş yok, mecburen seks işçiliği yapıyoruz demiyorlar. İran'dan geliyorlar ve iş bulup çalışabiliyorsa LGBTİ'ler, bizimkilerin bir düşünüp taşınması gerekmiyor mu iş konusunda ifadelerinin ne derece inandırıcı olabileceği konusunda? Çok sıkıntılar çekmiş İran'da falan eşcinsel olduğu için, burada da mülteci olmasında dolayı ama o kadar umut dolu ki... Çünkü geçmişi geçmişte bırakmış, geleceğe bakıyor. 

Yalnız İranlıların şu sözüne katılmıyorum. İran halkı homofobik değil, yasalar homofobik..! Gelenlerin bir çoğu ailesi ve çevresi tarafından homofobiye maruz kalmış kişiler. İranlı LGBTİ'lerin tek derdi devlet ve yasaları değil ne yazık ki; toplumun kendisi de. Halkın kendisi homofobik olmasa yasası homofobik mi olur?

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder