Bir gün ne olacak biliyor musunuz bana karşı saçmalıklara şahit oldukça, belki de zaten istenen o, eşcinsel hakları hareketi ile ilgili fiili olarak hiçbir şey yapmayacağım ama istiyorum ki birazcık daha bedenden düşeyim de bir gerekçem olsun çekilmek için ama gerçekten şunu itiraf etmek istiyorum... Ben bu ülkedeki eşcinseller, LGBTİ'ler için bir şey yapmıyorum(artıkın!), eşcinsellik için bir şeyler yapmaya çalışıyorum, çalışacağım elimden geldiğince. Eşcinsellerden, LGBTİ'lerden gördüklerim, bir şeyler yapmaya devam etmek istesem de içimde hiçbir şevk bırakmıyor inanın. Hakkı hak etmek için kişilik gerekir, karakter gerekir ve zaten herkes hak ettiği yaşamı yaşıyor. Herkes kendi hakkına sahip çıkmalı eşcinsellerin heteroseksüellerle eşitliği ve eşcinsellerin özgürlüğü için. İnsanlar ortak bir amaç için mücadele etmek yerine nasıl bu kadar egolarına yenilebilir de kendi grubu içindeki kişilere negatif yaklaşabilir? Zavallı diyorum böyle insnalara. Karaktersizliklerinizle karşınızdakini küçültemezsiniz, kendi notunuzu kendiniz veriyorsunuz; sıfır; otur yerine! Benim maneviyatmla dalga geçenleri evrene havale ediyorum; yaşayınca aynı acıyı umarım siz de hissedersiniz diyeceğim ama o hassasiyet sizde olsaydı, önce kendinize, sonra başkalarına saygınız olurdu. Suratınıza tükürülmeye bile layık değilsiniz. İnsansanız arkamdan dedikodu yapacağınıza, gelip bana söyleseniz ya ne söyleyecekseniz. Bir de gerçekten ne alıp veremediğiniz var benimle... Selamlaşmadığım ve tanımadığım insanlar bile hazımsızlık yaşıyorlar bana karşı. Çünkü kendileriyle dertleri var ve sanırım ayna tutyorum onlara ki gocundukları kendi dertlerini kapatmak için beni hedef seçiyorlar. Bana kustukları nefret kendilerine olan nefretten başka bir şey değil. İnsanın kustukları kendi içinde olmasa dıaşrıya bir şey çıkmaz ki. Bu kafayla giderseniz, daha çok rahatsız olursunuz ve dertlerinizi halletmek yerine başkalarına sararak sorunlu sorunlu yaşamaya devam edersiniz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder