7 Temmuz 2016 Perşembe

İran'dan kadın bir şarkıcı geldi LGBTİ çocuğuyla...

Hayatta sanat ve spordan daha önemli bir şey var mı?

Ben hayatta sanat ve spordan daha önemli bir şey olduğuna inanmıyorum. Neden mi..? Çünkü insanların huzur ve barış içersinde yaşaması için hümanist olması gerekir, duyarlı olması gerekir, kötü taraflarını kontrol edebilme yetisine sahip olması gerekir, kafasını sağlıklı çalıştırabilmesi gerekir, vesaire... Bütün bu saydıklarıma spor ve sanat kadar katkısı olan başka ne vardır bilmiyorum... Okumak ve bilgilenmek tabiki de çok önemli ama spor ve sanat biraz daha emek gerektiriyor, biraz daha kişinin kendisini vermesi gerektiriyor, kişi herhangi bir spor ve sanat dalıyla uğraşırken dünyanın kirletici etkisinden de uzaklaşıyor, kafasını boşaltıyor, ne bileyim beyni daha güzel çalışıyor her anlamda insanın, arınıyorsun da bir anlamda,... Terapi gibi bir şey oluyor, bir rahatlama oluyor, bir özgüven geliyor insana, bir kendini daha güzel ifade etme durumları devreye giriyor, hayata daha güzel bakıyorsun, insanların sana yaklaşımı daha pozitif oluyor...

Önemli olarak başka neler oluyor biliyor musunuz sanat ve sporla..? Sosyalleşiyorsunuz... Spor ve sanat sayesinde güçlü bir etkileşim oluyor insanlar arasında... Sevgi köprüsü kuruluyor, dostluk köprüsü kuruluyor, kültürler arası köprüler kuruluyor, Mesela tenis oynamayı öğrenmeseydim, bugün başka şehirden gelen birisiyle tanışma fırsatım olmayacaktı... Çünkü bu sayede çiftler maçında dörtlüyü tamamlayan kişi olarak devreye giriyorsun... Veya bir voleybol maçında takım oyunu olduğu için kaç kişiyle irtibat halinde oluyorsun... Veya badminton oynamasaydım, şehrimizdeki İranlılarla dostluk köprüsü kuramayarak kültürler arası bir kaynaşma yaşayamayacaktım...

Sanat da öyle... Fotoğrafçılığa mı ilgi duyuyorsun; bir etkinlik esnasında başka fotoğrafçılarla tanışıyorsun, gazetecilerle tanışıyorsun... Dans da öyle... Bu sayede sağlam dostluklar edindim... Belediye konservatuvarına gitar için giderken de aynı şekilde... Ama sanatı faydalı hale getiremedim nedense... Çünkü sanat yetenek gerektiriyor... Ve de daha çok özveri...

Bir de sanatı sevmekle icra etmek çok farklı şeyler... Sanatı sevmek, hayatı daha renkli, daha değişken, daha deneysel yaşayanlar için daha önemli ama herhangi bir sanat dalında icracı olmak üretim ve yaratıcılık açısından çok değerli olsa da gerçekten hem yetenek gerektiriyor, hem de sabır, hem de zaman...

Ben biraz sabırsız bir insanım ve aynı şeyi sürekli yapınca sıkılıyorum. Mesela yağlı boya resim yapmak çok güzel ama büyük bir tuali boyamak çok yoruyor insanı. Ben mesela hep küçük ebatlarda çalıştım bu yüzden. Oysa fotoğraf çekmek daha keyifli geliyor bana. Çünkü resim çok zaman gerektiriyor, ama fotoğrafçılıkta işini daha kısa sürede hallettiğin için başka yapmak istediklerine de zaman kalıyor. Ben sabahtan akşama kadar yalnızca resim yapamam veya klasik gitar çalamam ki... Yapılacak o kadar çok iş var ki... Spor yapmak veya internette dolaşarak yeni şeyler keşfetmek...

Aslında akıllı davransaydım, gitar çalmak yeri gelince devreye sokabileceğim bir uğraşım haline gelebilirdi. Ben, sesim yetersiz olduğu için, hep klasik gitara ağırlık verdim. Oysa pop gitar akorlara basılarak "tamtara" yapılan çok kolay bir şey... Yani bilmiyor da değilim. Sadece gitarımın tellerini yenileyip biraz pratik yapmam gerekecek. Neden gitar derseniz; bir soliste eşlik edebilmek için en pratik enstrüman gitar çünkü...

Neden tekrar gitar çalmak derseniz..? İran'dan şarkıcı bir kadın geldi LGBTİ çocuğuyla... Bu şehirde kalma sorunu var, barınma sorunu var, iş bulma sorunu var... Düşünseniz ya; bir şarkıcı ne iş olsa yapmak istiyor idamesini sağlayabilmek için. İşte gitar pratiğim hazır olsaydı, o güzel sese eşlik edebilir, buralarda para kazanmasına yardımcı olabilirdim.

Hayatta her şeyi yapma isteğim başarı oranımı düşürüyor ama yapım gereği de sadece bir şey yaparak hayatı sıkıcı bir şekilde yaşamak istemiyorum.. Hadi hayırlısı diyelim ve noktayı koyalım.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder