"Sevdiğim kadının, birlikte olduğum sevgilimin canı bir başka beden çekmiş, gitmiş başka biriyle yatmış, benden genç, benden diri biriyle... Yapabilir. Bunu aldatma saymam ki. Ama kadın gider de dertlerini, sevincini, mutsuzluğunu başka bir adama anlatırsa işte o zaman beni aldatmış sayarım! O zaman benden hiç zevk almıyor, ilişki bitmiş demektir.
Tensel birliktelik çok doğal, insani bir şey. Mum yanar, müzik güzel gelir, seni hatırlar ya da sen onu hatırlarsın, deniz fış fış yapar, anlık olarak karşındakiyle bir şey yaşarsın. Aşırı insani! Pınar (şimdiki sevgilisi) beni böyle kabul ediyor."
Aslında bu şekilde düşünmeyen insan var mıdır, varsa kaç kişidir, varsa ne kadar samimidir, varsa kafasının içinde hiç aldatma gerçekleştirmemiş midir? Zaten en büyük sorunumuz kendimize dürüst olmamamız değil mi? Herkes ahlakçı, herkes sadık ama herkesin içi kıpır kıpır cinsel anlamda. Kendini tumak mıdır ahlaklı olmak? Fırsat bulunca kim bırakmıyor kendini veya bırakmak istemiyor..? Bunu dile getirmek mi suç? Ben de aynı fikirdeyim Cem Özer'le ki yıllardır aynı kafadan yaşıyorum. Benim cinsel özgürlüğüm birilerini sevmeme, birilerine duygusal anlamda bağlanmama, ilişkilerimi devam ettirmeme engel değil ki... Hem bu sayade daha sağlıklı ve daha uzun ömürlü ilişkiler yaşıyorum, yaşıyoruz... Aradan zaman geçince, araya başkaları girince heyecan hep dipdiri kalıyor sevdiklerime karşı ve hiç bitmiyor gibi bir şey... Zaten birisini, birilerini beğeniyorsam, o ilişkiyi harcamadıktan sonra sonsuza kadar devam ettiririm. Çünkü o kişiyi beğenmişimdir her anlamda... Gözden çıkarmam için bir sebep yoktur. Ama doğaya uygun davranmazsam, yani özgür yaşamazsam, yani birilerine endeksli yaşarsam, fren mutlaka patlak verecek ve o ilişki tepe taklak olacaktır. Çünkü mülkiyetçilik tehlikeli bir kavramdır. Sahiplendikçe, ait oldukça daha müdahaleci oluyorsun, daha fevri davranıyorsun ve olumsuz karakteristik taraflarında daha pörtlek oluyorsun artık ve yara alıyor ilişki ister istemez. Ayrıca herkesin bedeni kednine aittir ve ondan nasıl tasarruf edeceğini kendisi daha iyi bilir... Bakınız, karakterini beğendiğim hiçbir ilişkimi bugüne kadar bitirmedim; eskitmedim çünkü... Çünkü doğaya aykırı davranmadım, hayatın bana sunduğu duygusal ve fiziksel ikramlarına teşekkür etmesini bildim. Ne kaybettim; hiçbir şey... Ne kazandım; yaşama sevinci kazandım, aşk kazandım, sevgi kazandım, heyecan kazandım, dürüstlüğümle güven kazandım, dostluk kazandım, arkadaşlık kazandım... Herkesi bilemem ama ben kendi yapıma uygun yaşadım bütün kuralcılığa rağmen ve mutlu oldum. Çünkü içimden geldiği gibi yaşayarak tamamlandım, eksik kalmadım. Elalem veya kaideler mi...? Amaannn..! Daha siz hala or'da mısınız..? Anlamlı sözleri için Cem Özer'e sonsuz teşekkürlerimi, sonsuz sevgi ve saygılaırmı sunuyor, ellerinden, yüreğinden ve akıl-mantığından öpüyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder