Blue Jean Seksenlerle yeniden tavladı bizi

Blue Jean dergisi format değiştirince "bundan sonra almam dergiyi" falan demiştim ya... Aslında marketlere her gittiğimde gözüm mecmua reyoanlarında oluyordu "acaba geldi mi, kapağı falan nasıl?" diye. Ve geldiğini görür görmez de aldım tabi... Araya sıkıştırayım; dergiyle beraber ben de büyüdüğüm için, ne yalan söyleyeyim daha bir sahiplendim dergiyi. Derginin yeni halini beğenmemem biraz sitem, biraz daha içerik olarak müzik olmasını istememdendi.

Ve yeni formatından memnun olmayan hayranlarını, Blue Jean ekibi 80'ler ile fethetmeye kalkışmış sanırım ki gönlümü!-zü kazandı, hatta 12'den vurdu bizi. Takipçileri de memnun... Modern Talking'den, Michael Jackson'dan, Madonna'dan bahsedilmesi, derginin sosyal medya sayfasına yapılan yorumlardan anladığım kadarıyla bazılarını tatmin etmiş gibi; her ne kadar bazıları eski formatına geri dönülmesini ısrarla istemesine rağmen. Kapak çok şık olmuş... Dallas dizisinden "Ceyar" bile var! Derginin içeriği de güzel... Belki de Seksenler olduğu için güzeldir... Umarım bundan sonra da buna benzer içerikler olur, yani müzikten ve popüler kültürden fazla uzaklaşılmaz... Popüler müzisyenlerden seçilen konuk yazarlar da, tam da istediğimiz gibi gençlik döneminde bizi büyüleyen popüler kültür ürünlerine değinmişler...

Editör yazısına geçen hafta kaybetiğimiz Black'in resmini yerleştirmiş, Nejat İşler TRT'nin 80'li yıllarına "The Final Countdown" yapmış, ay Kenan Evren bile var dergide!, Doğan Duru "sevilebilecek yılları neden sevmemişim" diye "ays ays beybi" yaparak hayıflanıyor, Kanat Atkaya David Bowie'yi anmış ve bir çok sayfada başka yazarlar tarafından da David Bowie'ye işaret edilmiş, Ceylan Ertem Blue Jean'li günlerini anlatmış, Müjde Uzman dinlediği ilk yabancı şarkıyı yazmış, Selin Damar da David Bowie'nin son çalışmalarını yılın en iyisi ilan etmiş benim gibi, Murat Saraçoğlu o dönemin Dallas, Komiser Kolombo gibi dizilerine takılmış, Özge Fışkın Modern Talking aşkını anlatmış, eski Blue Jean editörlerinden Tolga Akyıldız Blue Jean'de geçirdiği 10 yılı anlatmış, Seksenlerin sonunu yakalayan İpek Atcan o yılın popüler şarkılarını geçmiş... Adile Naşitler, Ajda Pekkanlar, Kötü Kedi Şerafettinler var dergide... Yavuz Hakan Tok TRT televizyonlarından gençlik filmlerine, TV programlarından walkmane, Radyodan karışık kasete, Eurovision'dan müzikallere, Dallas'tan reklamlara, dergilerden o dönemin popüler yıldızlarına, Arabeskten popüler dünyanın sosyal olaylarına kadar bir çok konuya değinmiş... O dönemin gençlik ve korku filmleri, modası, çizgi romanları, müzik dergileri... Pinhani gibi müzisyenlerle röportajlar... Albüm tanıtım sayfasını da beğendim...

Bir de Blue Jean'in eskiden olduğu gibi 30-40 şarkılık müzik listesi olsa ne güzel olurdu... En azından bir "toptüventi"! Bunun için fazla zorlanılacağını zannetmiyorum... Ülkemizin önemli radyolarının müzik listelerini baz alarak ortak bir liste oluşturabilir. Edebiya kültür dergileri zaten yeteri kadar var; Blue Jean yetişkinler için müzik dergisi olamaz mı? Bir de konuk yazarlarla nereye kadar... Derginin ruhuna uygun kalıcı yazarlar temin edilmeli bence! Yani idareten havası olmasın dergide; güven duyalım biraz!