Din böyle emrediyor olabilir...
Anne-babayı, yakın çevreyi memnun edecek olan bu olabilir...
Toplumsal varoluş bu şekilde olabilir...
Kendinle barışık olmayabilirsin..
Kendin olmaya özgüvenin olmayabilir...
Kendine saygın olmayabilir...
Çıkarların bu doğrultuda olabilir...
Sosyal güvencen, can güvenliğin bu doğrultuda olabilir...
İtibar, mevki, şöhret, para-pul bu şekilde kazanılabilir...
Toplum dışı olmak istemeyebilirsin...
Bu konuda hedef haline gelmek istemeyebilirsin...
Rencide olmak istemeyebilirsin...
Bütün toplumsal olumsuzluklara karşı gizli kalmak isteyebilirsin...
Sana uymasa da toplumsal da yaşayabilirsin...
Rol yapabilirsin, kendini kandırablirsin...
İnançların doğaya ters bile düşebilir...
Bunun sebebi toplum da olsa, istiyorsan kendi hayatını kendine zehir edebilirsin...
Işık olduğu halde tereddütlerde kal, çıkmazlara gir...
Kendini savunma, kendini yok say...
Ne istiyorsan öyle yap, öyle davran...
Ama...
Bir eşcinelin bir kadınla heteroseksüel evlilik yapmaya hakkı olamaz...
Kendinden başkalarının da hayatını zehir edemez...
Bu, karşı tarafın sevgisine ve sevme hakkına saygısızlıktır.
Çünkü bir eşcinsel bir heteroseksüele duygusal anlamda bir şey veremez.
Bu iki iki daha dört eder kadar nettir.
Görev icabı sevgiler, sahte sevmeler bir süre sonra yerine getirilemez...
Hele hele heteroseksüel evlilikler, eşcinsellerin sırf erkekliklerini topluma ispat etmek için kullanılırsa, bu insanlık dışı bir şeydir.
Kendinizle barışamıyorsanız, küsmelerinize başkalarının hayatlarını alet ederek, insanların yaşama umutlarını tüketmeyin.
Doğal yaşama kötü örnek olmayı daha hesaba katmıyorum bile...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder