Bu hafta Kadınlar Avrupa Şampiyonlar Ligi temsilcilerimizden Vakıfbank ve Eczacıbaşı rakiplerini net skorlarla yendiler ama şampiyonluğun en büyük adaylarından Fenerbahçe Telekom Bakü karşısında neredeyse maçı 3-0 kaybediyordu. 3. seti 25-22 aldıktan sonra 4. ve 5. setlerde rakibine nefes aldırmadı ve darmadağın etti ama bu böyle gitmez... Fener maça bir türlü girememişti ilk setlerde. Bir moralsizlik, bir kopukluk vardı takım içersinde. Tabii rakibin çok iyi servis atıp, Fener'in de eski servislerinden eser olmaması Telekom Bakü'ye cesaret vermişti ve deli gibi oynadılar. Telekomlu oyuncular kendileri bile şaşırıyorlardı Fener'in çaresizliği karşısında ki, mutluluktan uçuyorlardı adeta. Fener nedense hep böyle yapıyor... Başta ipin ucunu gevşek tutyor; bu rakibini küçümsemesinden mi, yoksa oyunu baştan itibaren ruhla oynamamasından kaynaklı mı bilemeyeceğim... Ne zaman maç kaybedilme noktasına geliniyor, vites birden yükseltilip, neredeyse karşı tarafa hiç sayı verilmeyecek şekilde oynanıyor ve karşı taraf birden mahalle takımı konumuna düşüyor. Ama işte bu vites yükseltmeler ve geri dönüşlere geç kalınınca, bazen iş işten geçmiş olabiliyor. Umarım maçları baştan sona üst seviyeden oynama noktasına gelinir ve bu seneki şampiyonluk kaçmaz.
Büyük umutlarla transfer edilen, mevkilerinde dünyanın en iyilerinden olan ve sahaya ilk altıda çıkan Mihajlovic ve Harmotto gibi oyuncularımızdan da istediğimiz verimi alamayıp, yerli oyuncularımızla neticeye gitmemize de sevinmeli miyiz, üzülmeli miyiz bilmiyorum. Pasör çaprazında her halükarda Polen daha iyi oynuyor ve oynadı da bu hafta. Listeye yanlışlıkla yazılan Ergül'ün ise Harmotta'dan iyi oynamayı bir tarafa bırakın, yaptığı bloklarla ve servislerle resmen oyunun kaderini değiştiren oyuncuydu son maçta. İlk haftalardaki performansıyla, özellikle servisleriyle ağzımızı açık bırakan Skorupa da çok korkak oynadı son maçta. İsabetsiz paslarıysa görmek istemediğimiz hatalarıydı. Ezgi Dilik gene muhteşem oynattı takımı. Hele ikinci topa smaçla bir çıkışı vardı ki sayıya dönüşen, yüzyılın hareketiydi sanki. Oyuncu dediğin böyle ateşleyici, takımı enerjisiyle motive edici olmalı... Aklımdan ne geçti biliyor musunuz... Biz yerli oyuncularımızla sahaya çıksak, inanın yine aynı performansı sergileriz... Zaten son maçta Kim ve Bosetti dışında yerli oyuncularımızla oynadık. Onlara (Kim ve Bosetti) da teşekkür ederim takımı sırtladıkları için. Ama dediğim gibi Polen, Ezgi Dilik, Eda, Dicle, Merve, Gizem, Ergül, Şeyma ve Meliha ile zaten Fenerbahçe yine Fenerbahçe; geriye kim kaldı yabancı olarak? Ben kulüp sahibi olsam yerli oyuncularla mücadele ederim tüm dünyada. Oyuncularımıza güvenmeliyiz ki, onlar da sorumluluk alsınlar. Mesela son maçta, yani Telekom Bakü maçında servisler Kim'e atıldı ve Kim'in hücum etmesinin önüne geçildi. Diğer oyuncularımız da aksadı manşet almakta. Oysa manşetçi Şeyma ve Meliha gibi iki 4 numaramız varken neden hiç oyuna hiç sokulmadılar? Zaten Kim manşet alınca, dünyanın en güçlü silahını kullanamamış oluyorsun... Çek Kim'i 2 numaraya, kitap gibi düzgün manşeti de Meliha alsın, bombalasın karşı tarafı Kim... Bunu neden düşünemez ki antrenörler. Ama Abbondanza'nın sürekli oyuncu değiştirmesini seviyorum. Saplanıp kalmıyor bir oyuncuya ama diğer oyunculara da güvenmesini öğrenmesi gerekiyor. Bak Ergül yanlışlıla listeye yazılmasına rağmen nasıl Harmotto'dan iyi oynayıp maçın kaderini değiştirdi...
Kısaca Fenerbahçe çok güçlü bir takım ama iyi kullanılamıyor. Bunda antrenörün etkisi var mı bilemiyorum. Ama oyuncular da her şeye rağmen bireysel potansiyellerini devreye sokabilmeliler gerektiğinde. Daha ilk haftalarda, ilk turlarda bu tür yani zorlanarak maç alma durumlarıyla karşılaşırsak, üst turlarda çarpılır geçiliriz... Ve yazık olur gene. Oysa bir tarafta Kim, bir tarafta Mihajloviç ile dünyanın en güçlü iki samaçörüyle rakip takımları darmadağın ederiz diye hayal ediyordum. Bakalım ileriki haftalarda ne olacak; Eda'nın dediği gibi umarım bir ders çıkartılır bu son maçtan, kaybedilen bir puan bize kamçı olur...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder