Denizli LGBTİ ve Aileleri bu haftaki toplantılarını 30 kişilik bir katılımla gerçekleştirdi. Belli bir konunun olmadığı toplantı cinsel kimliklerin tanıtımları ve katılımcıların kendilerini tanıtmasıyla başladı. İranlı LGBTİ'ler kendilerini mülteci konumuna düşüren ülkelerinde yaşadıkları ve hali hazırda şu anda yaşadıkları Denizli'de karşılaştıkları sorunlardan bahsettiler. İran'dan kaçış sebebleri, ailelerinin kendilerini reddetmeleri, hatta canlarını onlardan zor kurtarmaları... Burada da her LGBTİ'nin karşılaştığı sorunlara, bir de mülteci olmanın getirdiği deazavantajları ekleyin... Öteki olmak zordur ama yersiz yurtsuz olmanın getirdiği güvensizlik, kötü fırsatçılara da davetiye çıkarmak gibi adeta. "O mülteci ya, o farklı ya; ben de bunun zayıflığından çok kolay bir şekilde istifade edebilirim" düşüncesi hakimdir. Özellikle LGBTİ'lere karşı cinsellik konusunda güç yeterliliği çok yapılmaktadır. Mülteci olduğun için de derdini anlatabilmek için ne ortak bir yakalayabiliyorsun, ne de sırtını dayayabileceğin bir güvencen var... Hep iyi niyetli olmak zorundasın ve dolayısıyla istismara açıksın. Başka ne gibi sorunları var İranlı LGBTİ mültecilerin..? Aslında çalışabilecekleri işleri olsa, para kazanılınca diğer sorunlar da halledilebilecek. Çalışılıp para kazanılmayınca ne mutfak ihtiyacını karşılayabiliyorsun ne de barınma... Para her kapıyı açar derler ya; çok doğru. Para ötekilerin kabul edilmesini bile sağlayabilir. İranlı mülteci LGBTİ'lerin maddi sorunlarının yanı sıra, psikolojik sorunları da mevcut olumsuz koşulların yarattığı. Kimisinin tedavisi yarım kalmış, kimisi derdini paylaşacak bir ortam yaratamıyor... Devletin yaptığı yardım yok denilebilecek kadar az. Sağlık güvenceleri için Türkiye'de kimlik çıkarılması zaman alabiliyor. Bazen biz yerli LGBTİ'ler homofobi veya transfobiden çok şikayetçi olabiliyoruz ama mülteci olmak gerçekten çok zor. Bütün düzenini bırakıp ne zaman biteceği belli olmayan geçici bir düzen tutmaya çalışıyorsun mümkünatı çok zor olan veya olmayan temelli yerleşeceğin ülkeye gidinceye kadar. Bizim de yapacaklarımızın sınırlı olması, vicdani olarak çok yaralayıcı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder