Bülent Ersoy, ülkemde aç vatandaşlar varken, mültecilere yardım edemem, demiş...
Peki mültecilere karşı olanlar bırak aç vatandaşını, komşusunun aç olup olmadığını bile düşünüyor mu?
İnsanların duyarsızlığına o kadar çok bahanesi var ki...
Suriyelilerin içinde yaşadığımız kültürün insanından ne eksiği var da yardım edilmesin?
Biz zor durumda kalsak onların bize yardım etmeyecek olmasından falan mı, "yoksa bize ne elalemin vatandaşından" düşüncesi mi?
İnsanlar aslında kendinden başkasını düşünecek mertebede değiller...
Bu Doğu'da da böyle Batı'da da...
Herkeste, ucu kendine dokunmadığı sürece, ötekileştirilenlere karşı bir duyarsızlık var...
İnsanlık denilen şey sadece kendine, yakınlarına ve kendine benzeyenlere yapılan bir şey midir?
Oysa bana göre, sokaktaki bir köpeğin bile karnının aç olup olmadığını evindeki insandan önce düşünmektir insanlık...
Çünkü evindeki insanın "ben açım" diye sinyal verme şansı var ama hiç bilmediğin uzaklardaki canlıların sana "açım" diye yemek isteme imkanı bile olmayabilir...
Diyebilirsiniz ki, "Ben mültecileri bile düşünmüyorum, sokaktaki hayvandan bana ne..?"
Herkesin insanlık anlayışı farklı oluyor demek ki,
diyelim ve konuyu kapatalım...
Çünkü insanlık anlayışını geniş kapsamlı düşünmeyenlere karşı anlatılacak bir şey olduğunu zannetmiyorum; hatta geriye bile tepebilir...
Çünkü hayvanlar toplu şekilde katlediliyor bu dünyada...
İnsanlar dünyanın öteki ucunda açlıktan, susuzluktan ölüyor ama hiçbir şey yokmuş gibi yaşamaya devam edebiliyor diğer taraftakiler...
Söylenecek bir şey olabilir mi gerçekten..?
Elimde sihirli bir değnek olsaydı ve tek dilek gerçekleştirme şansım olsaydı, dünyanın bütün canlılarını eşit kılardım...
Çünkü herkesin eşit yaşama hakkı vardır...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder