Bir sanatçı iyi şarkı söylüyorsa, sesi bomba gibi olmasa da, ben onun yaptığı her şeyi dinlerim, severim ama bir koşulla; iyi düzenlemelerle, deneysel çalışmalarla... İşte Şevval Sam bunu yapıyor... Neredeyse her tarzda söylüyor ve ben de seviyorum. Ama Arabesk ve TSM albümünün şarkıları deneysel tarzda düzenlenmediği için, onları çok sevdiğimi söyleyemem... Yani Arabeskin klasik düzenlemeleri beni çok sıkıyor, TSM'nin de, hatta THM'nin de; aslı bozulmasın diye geleneksel tarzda düzenlemeler tek düze olduğu için, bana kaldırılamaz geliyor. Ama diğer çalışmalarını çok sevdiğim gibi, son türkü çalışmasını da sevdim Şevval Sam'ın. Sevmediğm bir tarafı varsa albümün, sevmediğim türkülerin seçilmesi. O da bir veya iki... İsmini vermeyeceğim o türkülerin; o türküler sevilmez mi, Şevval Sam iyi yorumlayamamış denilebilir; hayır o türküleri sevmediğim için albümün bazı taraflarını sevmedim. Evet bazı türküler kişisel olarak kişiye hitap etmeyebilir ve sevilmeyebilir. Türkülerde bile olsa despotluğu kabul edemem. Müzik duygu işidir ve bazı melodiler, insanın duygu dizilimine ters düşeblir. Kısaca Şevval Sam gene bana göre çok cesur bir işe imza atmış. Ondan daha her tarzda deneysellikler bekliyorum... Albümden "Opaz - O Diley Diley" isimli şarkıya bayıldım... Ama Şevval Sam ve tarzlarını sevdiğim için, albümü baştan sona keyifle dinliyorum diyebilirim... Şevval Sam bana göre sessiz ve derinden giden, müziğimize özel imza atan isimlerden... Çok şahsına münhasır bir yeri var bence müziğimizde. Albümde bazı türküler geleneksel düzenlenmiş ama Şevval Sam'ın sesi öyle farklı bir şey ki, geleneksel tarz bile onda deneysel duruyor, bu da çok hoş geliyor bana...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder