Tüm dünya "vazgeç" dediğinde, umut fısıldar; "Bir kez daha dene!"

Bu haftaki toplantımızın en güzel tarafı gene çok katılımlı olmasıydı. Aileler vardı, öğrenciler vardı, çalışanlar vardı, LGBTİ'ler vardı, heteroseksüeller vardı, mülteciler vardı, hayallerimiz vardı, umutlarımız vardı, korkularımız vardı, fikir farklılıkları vardı, yeni katılımcılarımız vardı... 50 civarındaydık gene... Ortak olduğumuz nokta, bir amaç için bir arada olmamızdı...

17 Mayıs etkinliğini gerçekleştirmeme kararı aldık; hazır olmadığımız için...

Onur yürüyüşümüzü 14 Haziran'da gerçekleştirme kararı aldık. Panelimiz olacak, yürüyüşümüz olacak, konuklarımız olacak... Bu konuyla ilgili yapabileceklerimizi konuştuk ve bu çerçevede bir plan hazırladık...

Toplantı programımızı rutin bir şekilde gerçekleştirdik ve de geleneksel fotoğraf çekimiyle nihayetlendirdik. Sonuçta LGBTİ ruhunu ayakta tuttuk mücadele yolunda...

Bu hafta sohbet ortamı olmadığı için, yazımı da kısa tuttum ama eve gelince sosyal medyada karşılaştığım bize uygun bir sözle bitirmek istiyorum...

Tüm dünya "vazgeç" dediğinde, umut fısıldar; "Bir kez daha dene!"