Cinsel kimlikleri tanıttık, kendimizi tanıttık başlangıçta her hafta olduğu gibi. Etkinliklerimizi kimler ve nereler üzerinden yapabileceğimizi, eğitim ve politikanın homofobiyi yenmek için nasıl kullanılabileceğini tartıştık.
Katılımcılardan birinin tanıklığı ilginçti. Okulda bir öğrenci öğretmenine eşcinselliği soruyor ama öğretmen bu konuda bilgisiz olduğu için cevap veremiyor. Eşcinsel bir öğrenci geniş kapsamlı şekilde konuyu anlatınca, öğretmen bu konuyu neden araştırma ihtiyacı hissettiğini soruyor öğrenciye. İşte eşcinselliğe bakış açısının homofobik seviyesi.
Dokuz Eylül Üniversitesi'nden "Eşit Şerit Öğrenci Topluluğu"nu temsilen iki arkadaşımız vardı. Oluşumlarıyla ilgili tecrübelerini paylaştıLAR bizimle. İzmir Siyah Pembe Üçgen Derneğiyle de işbirliği içinde oldukları için, Siyah Pembe Üçgen Derneğiyle direkt iletişimimiz olsa da, aramızda güzel bir köprü olacaklarına inanıyorum. (Katılımcılar yazılarımı okuyunca, toplantıda bunlar konuşulmadı diyebilirler ve duyduğum kadarıyla fotoğrafların altını kendi düşüncelerime göre doldurduğum zannediliyor. Hayır; toplantılarda çıkıntı olmamak için fazla müdahaleci olmuyorum ve aralardaki ikili görüşmelerime dayanarak değiniyorum bazı konulara.)
Oluşumumuzda bazı komisyonlar oluşturuldu bu toplantımızda Basın-İletişim, Etkinlik, Aile, Psikolojik danışmanlık gibi... Oysa gözardı ettiğimiz mültecilerle ilgili bir birimimizin olmaması çok büyük eksiklik olurdu. Ben yazılarımda ara-sıra değiniyorum onların görünürlüklerinin, şehrin eşcinsellere bakış açısını dönüştürerek yumuşattığını ama bizim onları göz ardı ettiğimizi, oysa yapabileceğimiz çok şey olduğunu... Çünkü 500 kişilik bir LGBTİ topluluğu taşı yerinden oynatabilecek bir kalabalık ve bu kalabalık içinde yaşanılan coğrafyanın ayrımcılığa maruz kalan kesimi olarak eşcinseller ve transseksüellerin görünürlük vasıtasıyla kabul edilebilirliğini kolaylaştırabilecek değerlendirilmesi gereken çok büyük fırsat. Biz onlar için bir şey yaparken, onlar eşcinselliğin kabul edilebilirliği adına katkı sağlamış olacak bu işbirliğiyle. Bu konuda bir şey yapmak için çok geç bile kaldık. Kaos GL iki yıldır İranlı mülteci LGBTİ'ler için etkinlik düzenliyor zaten. İzmir'den gelen arkadaşlarımız da İranlı mütecilerle ilgili bir şeylerin yapılmamasını çok büyük eksiklik olarak gördüler zaten ve onlarla, yani mülteci LGBTİ'lerle ilgili de bir birim oluşturduk komisyon olarak.
Ben Kaos GL ve Siyah Pembe Üçgen gibi diğer dernek ve oluşumlarla da ile işbirliği içersinde çok güzel etkinliklere imza atabileceğimize inanıyorum. Ankara'da gerçekleştirilen Uluslararası Homofobi Karşıtlığı etkinliğinin bu yılki Denizli ayağını oluşturabiliriz mesela ve şehrimizde ilkini gerçekleştireceğimiz Onur Yürüyüşü ile taçlandırabiliriz bu etkinliği.
Etkinlik diyince bu yılki "1 Mayıs"ı es geçmememiz gerekir mesela.
Bazı partileden arkadaşlarımız zaten toplantılarımıza katılarak bizi yalnız bırakmıyorlar ve onlar aracılığıyla politika dünyasıyla da diyaloğumuzu güçlendirebiliriz.
Aslında yaşamsal birim olarak ne kadar çok başlık üzerinden varolabilirsek LGBTİ olarak, topluma kendimizi o kadar daha kolay ve güçlü kabul ettirebiliriz. Topluma en etkili görünebileceğimiz alan aslında benim de kişisel olarak çok önem verdiğim bir konu olan sanatsal ve kültürel faaliyetler... Hayvan hakları, kadın haklarıyle ilgili birimler...
Kadın hakları demişken, katılımcı arkadaşlarımızdan birinin hatırlattığı üzere, 13. Gezici Filmmor Kadın Filmleri Festivali'nin Denizli ayağındaki film gösterimleri 28-29 Mart'ta Saltak Caddesindeki makine Mühendisleri Odasında yapılacaktır ve tüm LGBTİ'ler davetlidir...
Haftaya görüşmek üzere....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder