Ben askerliğimi yaptım; erkek mi oldum şimdi?

Son günlerin önemli maddelerinden biri bedelli askerlik meselesi. Kimisi olaya vatan-millet meselesi olarak bakıyor, kimisi parası olmayanın askerliğe mecbur kalıp da parası olanın askerlik yapmamasını haksızlık olarak değerlendiriyor, parası olup askerlik yapmak istemeyenler de fırsattan istifade ediyorlar... Büyük Birlik Partisi (BBP) Bolu İl Başkanı Mahmut Alan da, bir erkeğin erkek olabilmesi için askerlik yapması gerektiğini, yapmayanların "memoş" olacağını söylemiş. Yani eşcinsel demek istiyor. Eşcinsellere halk arasında nonoş derler ya, ordan esinlenmiştir.

E ben nonoşum ama. Yani eşcinselim. Ama askerliğimi de yaptım. Şimdi ben erkek mi oldum? Yani eşcinselliğimden kurtuldum mu? Askerliğin cinsel kimlikle ne alakası var? Yani askerlik sadece erkeklerin yapabileceği bir meziyet mi? Amerika veya İsrail gibi ülkelerdeki kadın askerler ne oluyor? Onlar da trans erkek mi? Veya askerlik yaparak erkeklik mertebesine yükselmiş kadınlar mı oluyorlar? Yani ben de bula bula askerlik konusunda bu konuyu mu buldum değil mi? Yani eşcinselliğin, eşcinselliğin aşağılanmasının, aşağılama yoluyla bir yerlere malzeme yapılmasının ne önemi olabilir değil mi erkeklik ve vatan-millet konularının yanında? Çok sinirleniyorum biliyor musunuz kimliğimin yok sayılmasına; Devlet eşcinselleri insan yerine koymaz, vatandaşı eşcinsellik üzerinden erkekliği yükseltir...

Bakınız... Vatan-millet savaşla korunmaz; barışla savaşa ve de kurtarılmaya ihtiyaç bile kalmaz. Eşcinseller de istedikten sonra askerliğin alasını yapar. Güç sadece fiziksel bir şey değildir; şu hayatta akıldan üstün bir şey yoktur. Tabi askerlik konusunda eşcinsellere çürük gözüyle bakılmasının altında, eşcinsellerin askerlik yapmak istememeleri de yatıyor. Gerekçeleri de cinsel anlamda güvenliklerinin olmamasıymış. Güldürmeyin; ben iki yıl askerlik yaptım ve hiç de öyle tecavüze falan uğramadım. Haa, sözel tacize veya aşağılanmalara maruz kalmadım mı; kaldım. Dışarıdakinden daha fazla değildi ama askeriyedeki homofobi. Şu anki aklım olsaydı askerlik yapar mıyıdım; eşcinselliğimi kullanarak yapmazdım. Çünkü zor askerlik...

Ama askerlik yapmak istemiyorsan, topluma karşı kendini erkeklik konusunda ispat etmen gerekiyor. Askerlik yapmayınca dik durabilmek heteroseksist toplumlarda o kadar kolay değil. Hem iş bile bulamıyorsun veya eşcinsel hakem Halil İbrahim Dinçdağ gibi mesleğinden bile olabiliyorsun. Şu anda bile hala gelecek kaygısı yüzünden eşcinseller askerlik yapmak zorundalar. Çünkü bazı işlerde askerliğini yapmış olman gibi koşul var. Hem ailesine eşcinselliğini açıklayamayan ve açıklamayı düşünmeyen eşcinseller ne diyecekler çürük raporu alarak? Heteroseksist toplumlarda ister eşcinsel ol, ister heteroseksüel; askerlik kaçınılmaz bir son.

Ben pişman mıyım askerliğimi yaptığıma? Yoo... Niye pişman olayım. İki yıl boyunca komando olarak askerlik yaptım ve karda-kışta, dağda-bayırda zor iklim koşullarında bıraktığı sinüzit gibi kalıcı sağlık problemleri dışında pişman değilim. Psikolojik olarak da yıprandım tabi. Çünkü askere gidip de dayak yememek olur mu? İnsanın gücüne gidiyor saçma sapan gerekçeler yüzünden şiddete maruz kalmak. Yani askere gidince sivil kimliğini unutmak zorundasın. İki yıl boyunca da gerçek kimliğinden uzak yaşamak koyuyor haliyle insana. Ama zaman neleri iyileştirmiyor ki askerliğin hasarını unutturmasın. Dışarıda gerçekten askerllik koşullarından da ağır bir yaşam var nonoşlar, pardon eşcinseller için.

Bedelliden eşcinseller nasıl yararlanacaklar veya yararlanacaklar mı acaba? Yani askerlik eşcinseller için riskse... Parası olan yararlanır, parası olmayan ya çürüğe çıkar, ya da askerliğini yapar.