Y. "Bizim değil, toplumun bilinçlenmesi, toplumun bir şeyler yapması gerekiyor. Biz kendimizi ne kadar iyi anlatırsak anlatalım, onlar anlamak istemedikleri sürece, yapabileceğimiz hiçbir şey yok. Bizler donanım ve yetenek olarak ne kadar potansiyeli olan bir kesim olsak da, onların isteği dışında toplumsal olarak varolamayız. Eğer fiziksel olarak kusursuz kadın olmaya çalışıyorsak, bunu kendimiz için yapsak da bedensel olarak erkekten dönme olduğumuzun anlaşılmaması için yapıyoruz daha çok. Tek isteğimiz mecburiyetten de olsa onların kurallarına uyarak insanca yaşamak." Y. nin ailesi durumu kabul etmiş ve seks işçiliği yaptığını da biliyor ama sadece ailenin kabul etmesi de yetmiyor. Aile nereye kadar, ne zaman kadar çocuklarının arkasında durabilecek. Sonuçta toplumsal anlamda da bir birey olarak varolmak zorundasın. Okuduğu üniversiteyi dondurmuş. Yeniden üniversite sınavlarına girmek istiyor kadın görünümüyle.
Aslında seks işçiliği yapmalarının tek sebebi günü kurtarmak değil, ameliyat paralarını çıkarmak ve başka iş alanlarında varolabilmek için sermaye de yapmak. E. doğu kökenli ve üç üniversite bitirmiş. Kendini doğduğundan beri kadın olarak hissediyor ve kadınlığı hastaneden de onaylı ama ruhunu bedeniyle örtüştürmesi ekonomik zorluklardan dolayı hemen mümkün değil. O da ameliyat parası biriktirebilmek için seks işçiliğine mahkum. Çünkü ameliyatsız hali seks işçiliği dışında iş yapmasına engel. Manken olduğu halde ajanslar trans kimliğinden dolayı bu alanda iş yapmasının önünde engel çıkarıyormuş. Ailesi transseksüelliğin tedavi edilemez bir durum olduğunu öğrendikten sonra onu reddetmiş. Sosyal medya aracılığıyla kurduğu arkadaşlık onu Denizli'ye getirmiş. Denizli'de yaşamaktan memnun. Çevresel anlamda transfobinin etkilerine maruz kalmamış doğuştan getirdiği feminen görünümü sebebiyle.
Marta İranlı bir mülteci. Şu anda işsiz ve de çaresiz. Ameliyat olmak istemeyen, bedeniyle barışık bir trans kadın. Sadece görsel olarak kadın olmak onun için yeterli. Tek sıkıntısı işsizlik. Türkiye'yi çok seviyor ve mülteci de olsa Türkiye'de kalmak istiyor.
M. solistlik ve seks işçiliği yapıyor. Ailesi trans olduğunu bilmiyor. Onların yanına giderken saçlarını kamufle edecek şekilde şapka takıyor. Özlüyor ailesini. Okulunu yarım bırakmış. İyi derecede İngilizcesi var eğitiminden dolayı. Ama trans olarak iş bulması mümkün değil. Ailesinin en büyük isteği, onu bir kadınla evlendirmek. Çünkü ailesinin yanına erkek görünümünde gidiyor.
B. okulunu tamamlamış ve memurluk için ameliyatını olması, kadın kimliğini alması gerekiyor. Üniversiteyi burada okuduktan sonra Denizli'de kalmış. Ailesi biliyormuş durumunu. Askerlik yoklamasına gittiğinde çok aşağılanmış orada bulunan diğer askerlik yoklamasına gidenler ve oradaki yetkililer tarafından. "Hayatımda hiç bu kadar kendimi çaresiz ve aşağılanmış hissetmemiştim" diyor. Hatta arkadaşını orada tartaklamışlar ama yetkililerin umrunda bile olmamış bu durum.
Bir trans arkadaş da "Belki eşcinsellik normal karşılansaydı, gay olarak kalırdım" demişti geçtiğimiz haftalarda. Bu durum, aslında farklı kimlikleri toplumsal varoluş için, içinden daha da çıkılmaz bir hale soktuğunun göstergesi. Farklılıklara uysa da uymasa da tek farklı yol sunuyor heteroseksizm. Yıllar önce bir arkadaşım da kendini gerçekleştirmek adına insanlarla temas kurabilmek için travesti olduğunu, toplum açık eşcinselliğinden rahatsız olmasa travesti olmak istemediğini söylemişti.
Transseksüellerin en büyük sıkıntısı ev sorunu. Sürekli evlerinin kapanması, evlerinden atılmaları ve ev bulamamaları söz konusu. Daha 1-2 hafta içersinde buluşmalarımız ve dernekleşme yolundaki çalışmalarımızın yerel basına yansımasından dolayı baskınlar olup evden atılmalar olmuş. H. erkek görünümüne dönerek bile ev bulmakta çok zorlanmış. Ve sadece evler değil, her şey transseksüeller için fahiş fiyattaymış.
Evet, gay olmak çok zor erkekliği en tehdit eden unsur olduğu için ama transseksüellerin toplumsal olarak varolmaları için hiçbir seçenekleri yok. Trans olsalar da en ötekiler, heteroseksizmi tehdit etmeseler de. Çünkü toplumun bildiğimiz erkeklik ve kadınlık dışındaki kimliklere kapıları kapalı. Belki onlara karşı hoşgörüde bölgesel farklılıklar var ama sonuçta insanca yaşamayı boş verin, hayatlarını idame ettirebilecek hiçbir fırsat yok önlerinde. Sadece seks işçiliği var; o da onların ötekileştirilmelerini iyice pekiştiriyor. Hayalleri var, umutları var, projeleri var ama bunları gerçekleştirecekleri bir ortam yok. Düşünün elinizden her iş geliyor ama eliniz kolunuz toplum tarafından bağlanmış ve sizin en öteki olmaktan kurtulamamanız için ahlaksız ilan ettiği bir alana mahkum ediyor. O yüzden transseksüel olmak zorun da zoru bir şey.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder