1. Nüfus planlamasının olduğu bir dünya istiyorum. Çünkü güzel bir dünya, herkesin her şeyden eşit olarak paylaşabileceği bir dünya ile mümkündür. Yeterinden fazla olmayan nüfusla hem kendimizin, hem de dünyamızın ömrünü uzatmış oluruz, kendimize de daha çok vakit ayırmış oluruz; düşünseniz ya, 2 tane çocukla mı hayatımızı daha değerli yaşayabiliriz, 10 tane çocukla mı? Çok olduğu için doğru yetiştirilemeyen çocuklarla hem toplumsal anlamda, hem de çevresel anlamda yetersizliğe sebep olmuyor muyuz?
2. Eğtim sistemine önem verilen bir dünya istiyorum. Çünkü doğru bir eğitim ve dolayısıyla eğitimli insanlarla sosyal anlamda daha sağlıklı bir toplumlar oluşturabiliriz.
3. Sanatın yaşam biçimine dönüştürülmesini istiyorum. Her semtte her türlü sanat eğitiminin verildiği sanat evleri olmalı. Hem de ücretsiz olmalı bu evler. İnsanlar kahveye veya pikniğe gider gibi sanatçı olmaya gitmeliler. Herkes nota bilmeli, bir enstrüman çalabilmeli veya sesi güzel olan şarkı söyleyebilmeli, yeteneği olan dans edebilmeli, eli fırça tutabilmeli, hamura-taşa şekil verebilmeli...
4. Spor da yaşamın olmazsa olmazlarından olmalı. İnsanlar her gün keyifle spor yapabilmeli ve bunun için her semtte, her branşta spor salonları, spor sahaları olmalı. Hatta herkesin mecburen fiziksel yapısına uygun profesyonel bir branşı olmalı.
5. İletişimin güçlü olabilmesi ve teknolojik imkanlardan tam kapasite faydalanılabilmesi için yaş sınırı olmaksızın herkese teknolojiyi öğretecek imkanlar sunulmalı, herkes teknolojiye adapte edilmeli.
6. Günlük 3-4 saatten fazla çalışmanın yasak olmasını istiyorum. Özellikle teknolojik çağda çok çalışmak para babalarının hesaplarını kabartmaktan ve yeni işçi köleler oluşturmaktan başka bir şey değil. İşçilerin ürettikleri eşit olarak paylaştırılsa, o kadar çalışmaya gerek kalmayacak çünkü.
7. Konstantre besinlerle tablet şeklinde beslenmeye geçilerek insanların mideleri üzerinden sömürülmesine de "dur" denilmeli. Sonuçta vücudun ihtiyacı olan ana maddeler belli; protein, karbonhidrat, yağ, şeker veya vitaminler, mineraller... Niye yiyeceklere süsleme sanatı gibi muamele yapılıyor? Mutfak bir sanat değil, gıda istasyonu olmalıdır sadece.
8. Moda üzerinden de kapitalizme köle olmamalıyız. Az tüketim olması için çevresel koşullara karşı insanları koruyacak uzun ömürlü kıyafetler üretilmeli. Çanta, ayakkabı gibi kapitalist takıntıları olanlar hiç düşünülmeden psiko tedavi merkezlerine gönderilmeli.
9. Kozmetiğin tamamen yasak olduğu bir dünya istiyorum. Çünkü lüzumsuzun da lüzümsuzu, yapay ve sahte bir dünya kozmetik dünyası. Böylece hayvanlar da üzerlerinde kozmetik testleri yapılmadığı için korunmuş olacaklar, astımı-allerjisi olanlar da oksijenlerine kavuşacaklar.
10. Türler arası eşitliğin olduğu yasal bir dünya istiyorum. "Eşcinsel haklarını unuttun" diyebilirsiniz. Benim istediklerim olsun, eşcinselliğin lafına bile gerek kalmaz.
Kendi adıma da;
1. Dünyanın bütün müziklerinin beynime aktarılmasını,
2. Işınlanmanın icat edilip, trafiğin sadece bisikletten ibaret olmasını,
3. Çok şey mi sayılır bilmiyorum ama robot bir insan olarak sonsuza kadar yaşayabilmek ve fiziksel ölümle ruhumun başka gezegenlere ışınlanmaması için artık beynimizin-ruhumuzun bilgisayarlara aktarılmasını istiyorum.
Ben potansiyelim ölçüsünde hayatta her şeyi yaşayabilmiş bir insanım. Çünkü insan kafasında özgürse, yapabileceği bir poatansiyeli de varsa, bireysel anlamda gerçekleştiremeyeceği hiçbir şey yoktur. Benim de gerçekleştiremediğim hiçbir şey olmadı bireysel anlamda. Aşk, sevgili falan da demeyin bana. Hayatı paylaştığın herkes sevgilindir, her paylaşım aşktır veya sevgili diye, aşk diye bir şey yoktur; ütopik aşkları veya sevgilileri pompalamaktan vazgeçmeliyiz. Yok öyle aşk veya sevgili çünkü.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder