Hakan Ural, "Oğlum gay değil ama gay olsaydı elbette kabul ederdim" demiş. Bu heteroseksist ve homofobik bir toplumda çok büyük bir cesaret işi olduğu için önemli bir şey. Çünkü herkes çocuklarının eşcinsel olduğun kabul etse bile bunu dile getirmek istemez. Belki Hakan Ural'ın kaybedecek bir şeyi olmayabilir ama heteroseksist bir toplumda kaybedilecek şeyler maddi şeylerden çok daha fazladır. O yüzden, % 90 küsurunun eşcinsel komşu bile istemediği bir toplumda ben takdir ediyorum, alkışlıyorum Hakan Ural'ı ve gay dostu ilan ediyorum. Bazıları diyebilir ki, "Çocuğunun eşcinselliğini kabul edeceksin ya eşcinsellik ve diğerleri ne olacak?" Ben de diyorum ki, homofobik bir toplumda çocuğunun eşcinselliğini kabul etmek, eşcinselliği ve diğer eşcinselleri kabul etmekten daha zor ve önemlidir. Çünkü duyarsız toplumlarda kendilerine bulaşmadığı sürece başkalarının eşcinselliği kimsenin o kadar umrunda olmayabilir. Hep demiyorlar mı, "Herkesin cinsel tercihine saygı duyuyorum, benim de gay arkadaşlarım var" diye.
Pardon, ben haberi asıl kaynağından değil de Radikal'den okumuştum. Gazeteci, Hakan Ural'a "Engincan için 'gay' diyorlar" dediğinde ilk tepkisi "Allah korusun" oluyor. Sonra hapishanedeki mahkumlardan bahsederek, kötünün iyisi olarak oğlunun eşcinselliğini kabul edebileceğini söylüyor Hakan Ural. E, bu da hiç yoktan iyidir değil mi gene de?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder