Kaybolan Kedim Döndü

Kaybolan kedim gün bitmeden geldi. Son kez bakmak için dış kapıyı açtığımda sesini duydum. Ben kapıya çıktığımda o pencereye gelmiş. Gölgesini gördüm. Pencereye baktığımda evet o idi. Böyle bir mutluluğun ifadesi olamaz. O gelinceye kadar sanki yaşamıyor gibiydim.

Acıkmış kedim. Karnını doyurdum. Bir yerinde bir şeyi yoktu. Yara falan almamış. Sadece hafiflemişti açlığından dolayı. Bir de tüyleri parlaklığını kaybetmiş biraz.

Başına ne geldi bilmiyorum. Keşke konuşabilseydi de, bundan sonra ona göre önlemimi alabilseydim. Şimdi kardeşiyle yatıyorlar. Biraz sarıldı kardeşine, her zamanki gibi yaladı, birazcık da şaka yollu boynundan ısırdı...