Ben Kısırlaştırılmak İstiyorum!

Çamaşırlarımı da Eşcinsel Olarak Elimde Yıkamaya Razıyım!

Dünyanın Dördüncü kalabalık nüfusa sahip ve de Müslüman olan, hem de tutucu Müslüman olan Endonezya'da, yoksulluğu azaltma amacıyla erkek memurlara eğer kabul ederlerse kısırlaştırma karşılığında para ödülü verilecekmiş. Eğer gönüllü sayısı yeterli sayıya ulaşmazsa ödül iki-üç katına çıkarılacakmış. Onlar bile iyi yaşamanın küçük aileden geçtiğini idrak edebilmelerine rağmen

"biz"im nüfusumuzu arttırmaya çalışmamız, içinde yaşadığımız sistemin nasıl olduğunu, nereye gitmekte olduğumuzun bir göstergesi olabilir mi?

Ben de kaliteli yaşamanın, insanca yaşamanın,
cahil kalmamakla,
bilime, sanata, eğitime daha fazla imkan sağlamakla mümkün olacağına,
bununsa tek yolunun az nüfustan, yeteri kadar nüfustan, nüfus planlamasından geçtiğine inanıyorum.

İyi yaşamaktan önce az nüfusla
en başta dünyanın kaynakları tükenmeyecek,
atmosfere daha az zarar vereceğimiz için de dünyamızın ömrü uzayacak,
bu sayede de insan türünün sonu gelmeyecek.

Ayrıca iyi yaşamak sadece çamaşırlarımızı çamaşır makinesinde yıkamak mıdır?

Paramız olacağına demokrasimiz olsa daha iyi değil mi?

Mesela ben bir eşcinsel olarak olduğum gibi yaşayamadıktan sonra çamaşırımı ha makinede yıkamışım, ha elimde ne farkeder ki?

Kimse bana çocuk yap diye zorlamıyor canım, sadece herkes gibi nüfus konusundaki düşüncelerimi açıklıyorum.