Heteroseksist dünyada kendine inanmayan, güvenmeyen bir eşcinsel-lik bu kadar (Açık eşcinselleri kasdediyorum) cesur olmaz. Bu cesaret bile eşcinselliğin aslolduğunun işaretidir. Kapalı eşcinsel ve heteroseksistlere göre eşcinselliği-ni savunmak delilik ama onlarınki de korkaklıktan başka bir şey değil. Sadece insanın kendine olan inancı ve güvenci midir cinsel yönelim olarak eşcinselliğin aslolduğunun göstergesi? Tabi ki hayır. Herhalde biz de bu hayatta yaşıyoruz ve bu hayatı en özgün bir şekilde yaşamak, gerçeklere dair ip uçları yakalamasını sağlıyor insanın.
Eşcinselliğine bu kadar inanan biri olarak da, heteroseksist bir dünyada eşcinselliğin ahlaksızlık ve hastalık olarak tanımlanıp, eşcinsellerin hedef gösterilmesi karşısında da, kendimi, eşcinselliğimi göstermezsem, eşcinselliğime inancımın altını çizmezsem, heteroseksizmin bir parçası olmaktan farkım kalmaz. Ve üstelik bu kadar haklıyken, eşcinsellere yapılan ayrımcılık bana kendimi gururla ifade etme hakkı veririrken, susmak acizliktir.
"Aslolan eşcinselliktir" dedim. E öyle. Ben katışıksız bir eşcinselim. Zerre kadar karşı cinse duygusal ve cinsel olarak bir şey hissetmiyorum. Hiç ihtiyaç da duymuyorum heteroseksizme rağmen. Ayrımcılıklar ve dışarıda kalma durumu bile hiç tereddüt yaratmıyor eşcinselliğime dair. Mecburiyetler de aslıma-eşcinselliğime asla zeval getirmez.
Ama görüyorum ki eşcinseller dışında kimse asıl değil, hepsi heteroseksiszmin sureti. Ya öğrendikleri toplumsal cinsiyetleri veya cinsel yöenelimi yerine getirmeye çalışıyorlar, ya da eşcinsellikten nefret ediyorlar. Yani bu dünyada kendisi gibi olabilen, aslolan bir eşcinseller var, bir de heteroseksizmin etkisinde kalmış suretler-diğerleri.
Diğerlerinin hepsini neden bir sınıfa soktum?; Neredeyse gerçek eşcinsellerin dışında kalanların tamamına yakını homofobik, ya da homofobik olmamaları sözde kalıyor. Homofobi de bir eşcinsellik göstergesidir. Ben niye heteroseksüellikten nefret etmiyorum gerçekleştirmediğim halde.
Fırsatını bulunca eşcinsel ilişkiyi reddedemiyorlar, reddedenlerse homofobilerinden dolayı reddediyorlar.
Eşcinseller dışındaki LGBT'ler de eşcinseller kadar kendilerine güvenmiyorlar. Oysa en kabul edilmeyen, heteroseksizmin en kabul etmediği şey eşcinselliktir ve eşcinseller buna rağmen eşcinseldir.
Diğer LGBT'lerin de heteroseksüeller gibi cinsel yönelim ve cinsiyet kimliklerinden eminlikleri hep sözdedir. Hep heteroseksizmin değerleri baz alınır, ona göre yaşanır ve fırsat buldukça da eşcinsellik gerçekleştirilir. Yani herkesin kendi savundukları kimlikleri dışında eşcinselliğe de bir merakı vardır, olmayan da yalan söylüyordur ama eşcinsellerin heteroseksüelliğe bir merakı yoktur.
Eşcinseller heteroseksüellikleri olsa inkar etmezler. Çünkü heteroseksist dünyada heteroseksüselliklerini gerçekleştirmemeleri için hiçbir engel yoktur. Çünkü heteroseksüellik hiç yoktur eşcinsellerde.
Eşcinsellikten başka cinsel yönelim barındıranlar da eşcinsel taraflarıyla tam barışamamış eşcinsellerdir. Bu da bizi şuraya götürüyor; Bu dünya da bir aslı bozulmamaış eşcinsellik vardır, bir de tüm LGBT'leri ve kendilerini heteroseksüel olarak tanımlayanları da kapsayan aslı bozulmuş eşcinsellik vardır. Yani bir eşcinsellikleriyle barışmış eşcinseller, bir de eşcinsellik-leriy-le barışamamış diğerleri vardır.
Onlara ister "homofobik" diyin, ister "eşcinsellikle barışamamış eşcinseller" diyin, isterseniz "heteroseksizmi içselleştirmiş eşcinseller" diyin, sonuçta bir kendi cinsiyle sevişenler, kendi cinsini sevenler var, bir de eşcinsellikle tam anlamıyla barışamayan, tam anlamıyla eşcinselliğe inanmayan-güvenmeyen, kendilerini eşcinselliğin dışında tutan ama eşcinselliği bilen, eşcinselliği ister cinsel anlamda olsun, ister duygusal anlamda olsun, ister genetiksel olsun, ister hangi bedende olursa olsun gerçekleştirenler, gerçekleştirmeye meyilli olanlar, hayallerinde gerçekleştirenler, kendilerini tutanlar, kendilerinden kaçanlar, kendilerine olan nefreti homofobi olarak yansıtanlar olsun, kısaca eşcinsellik konusunda samimi olmayanlar var. Samimi olsalar niye eşcinsellik ötekileştirilsin ki?
Eşcinsellik tek aslolan gerçek olmasa niye bu kadar uğraşılsın ki? Bu kadar ve tek olarak heteroseksüelliğe güveniyorsanız-inanıyorsanız, bırakın akışına eşcinselliği ne hali varsa görsün. İnsan birisinin aklıyla kendini uçurumdan atar mı? Birisinin aklıyla da eşcinsel olmaz. Oluyorsa da var olduğu için oluyordur.
Aslolan eşcinsellik olmasa, diğerleri niye eşcinsellikle uğraşır, niye kafaya takar ki? Niye en ötekisi oluyor eşcinsellik, niye en çok eşcinsellikten nefret ediliyor ve hiç akıldan çıkmayan en öteki olma hali oluyor. Savaşlar oluyor, dünya yeniden kuruluyor ama eşcinsellik en büyük düşman olma özelliğini hiç kaybetmiyor. İnsanın içinde olmasa, doğanın yapısında olmasa bence bu kadar uğraşılmaz eşcinsellikle. Birisi bana şu şey çok kötü, en kötü dese ve bana hiçbir zararı yoksa, o şeyi ne kadar kafaya takabilirim ki?
İnsanın kafasını meşgul eden kaçtığı, kurtulmak istediği ama bir türlü yakasını bırakmayan kendisidir. Ayrı bir dünya kurulur yaşanır ama içinde gene kendin varsındır. Demek ki eşcinsellik de herkesin içinde var ki, bir türlü kurtulunamadığı için hep meşgul ediyor insanları. Yoksa eşcinsellik apayrı bir gerçek de, diğer cinsel yönelim ve cinsiyet kimlikte olanların peşine takılıyor, onları rahatsız ediyormuş gibi bir durum söz kınusu değil. Herkes nereye gidiyorsa, nereye evrilmeye çalışıyorsa, eşcinsellik de içlerinde olduğu için onlarla, beraber gidiyor.
Hiç kimse eşcinselliğin "diğerleri"yle uğraştığını iddia edemez. Uğraşılan hep eşcinsellik olmuştur. Mağdur bırakılan hep eşcinsellik olmuştur ama buna rağmen eşcinsellik hep varolmuştur, hep aslolmuştır, hiç aslı bozulmamıştır. Bozulan sadece toplumsal faktörlerin etkisiyle "diğerleri" dir.
O diğerlerinin içinde de eşcinsellik asıl şekilde durmaktadır. Ortaya çıkarırsan var olur, bastırırsan yok sayılır ama varolması "diğerleri"nin de hayrına. Çünkü eşcinsellik bastırıldıkça, bastırılmışlar nefret yoluyla mutsuz oluyor, mutsuz ediyorlar herkesi.
Nefret edenler ve nefret edilenler sınıfı bile eşcinselliğin aslolduğunu göstermez mi? Unutmayın eşcinseller heteroseksüellik olarak tabir edilen, yönelim denilen "şey"den asla nefret etmedikleri için, nefret edenler sınıfına dahil edilemezler hiçbir zaman. Mağdur edenler de bir sorun vardır ki, masum olanlardan rahatsız olurlar ve onları da rahatsız ederler, kendilerine benzetmeye çalışırlar.
Ya eşcinselliğinizle barışıp içinizdeki eşcinselliği serbest bırakın, yada eşcinsel değilseniz, içimizde eşcinselliğin olduğuna inanmıyorsanız eşcinsellikle uğraşmaktan vazgeçin. Nefret ve korkuya dayalı homofobidir hastalık olan, eşcinsellik değil. Nefret eden ve korkanların da homofobilerinin sebebi kendilerine güvenememeleridir. Heteroseksüelliğinize bu kadar çok güveniyorsanız uğraşmayın eşcinsellik-imiz-le. Aslolan kendine güvenir ve yok edilme korkusu yaşamaz, tıpkı eşcinsellik gibi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder