Oğlan
"Oğlan" diyince ne gelir aklımıza? Benim bildiğim erkek çocuk. Yani ergen olmamış erkek çocuk. Cinsel manalar yüklemezseniz kötü bir tarafı yoktur oğlan kelimesinin kullanılmasının. Ama bilinç altında yetişkin olmayanlara karşı erkek de olsa hep bir koruma içgüdüsü yatar. Çünkü güçlü olanın hakim olduğu ve gücün kötü kullanılacağına dair öyle içselleşmiş bir irade vardır ki güçsüze-gelişmemişe-büyümemişe karşı, herkese potansiyel bir istismarcı gözüyle bakılır özellikle cinsel açıdan. Bu da "kişinin fikri ne ise zikri de odur"un göstergesi değil midir? Yani potansiyel tehlike kendi içimizde ve kendimizizdir. Kendi oğlanımızı korurken, içimizde bir oğlancılık vardır hep, zayıf olana karşı istismarcılık barındırırız içimizde. Çünkü başkalarının oğlu ötekinin oğludur. Önemli olan ve korunması gereken bizim oğlumuzdur sadece bencilce. Bu her alanda böyledir "gelişememiş!" toplumlarda. Bencilce hep kendini koruma ve kurtarma derdindedir insanoğlu. Bilgisizlikten bu ötekiciliğin kendisine geri döneceğini bilmek istemez, kafa yormak istemez buna. Çünkü o zaman istismarcılık da olsa kendisi de mahrum olacaktır bu yasak ve de tehlikeli zevkten. Güçlü olduğu sürece koruyabileceğine inanır kendisini ve çevresini. O nasıl fırsatçılık yapıyorsa, kendisine de fırsatçılık yapılabileceğini bildiği için çevresine potansiyel tehlike olarak bakar. Yani kendini görür çevresinde.
Oğlan kelimesinin çağrıştırdığı anlama dönersek, özellikle heteroseksist toplumlar erkeklikleriyle öyle çelişirler ki yaptıklarıyla, savundukları-söyledikleri birbirini hiç tutmaz. Erkeğin beraber olacağı kişi karşı cins karşı cinstir ama maşallah ne bulurlarsa "götürürler". Erkekliklerini korumak veya paklamak için de kafalarının iradesi dışında sorumluluğu veya sorumsuzluğu penise yüklerler. Yani erkektir ve "kalkmışın dini, imanı yoktur". O yüzden suçlu olan da mağdur eden değil, mağdur olandır. Mağdur olan kuyruk sallamıştır ve erkek de onun peşinden gitmiştir. Gidenin hiç suçu yoktur, sözde peşinden sürükleyenindir suç hep. Yani erkek egemen toplumlarda oğlancılık yoktur, doğru yetiştirilememiş sapkın veya eşcinselliğe düşürülmüş oğlanlar vardır. Oğlancı olanların suçu da oğlanlardır.
Oğlancılık eşcinselliğin diğer adlarından biri ama bence cinsellikten başka anlamları da var bizim toplumumuzda. Heteroseksizm iktidar, güç üzerine kurulmuştur ve her alanda olduğu gibi cinsel anlamda da hep egemen olmak zorunda hisseder kendini. Çünkü güçsüz olmak, eşit olmak-eşit şartlarda savaşmak heteroseksizmin foyasını ortaya çıkartabilir ve bununla baş edemeyebilir. Bu da iktidar ve idarenin kaybı demektir. Erkek egemen bir toplumda, doğal ve de yapıya dair de olsa eşcinsellik gibi heteroseksizme aykırı bir davranışın ortaya çıkmasını kim ister ki?
Oğlancılığa ister "genetiksel" diyin, ister "gelişememişlik", isterseniz toplumsal şartlanmalardan oluşan "içselleşmiş bir evrimsel süreç", ne yazık ki hepimizde bir gençliğe, tazeliğe, gelişmemişe karşı bir hayranlığımız var. Ama bu hayranlık tazeliğin getirdiği bir estetizm falan değil, sadece rakamsal şekilci bir şartlanma. İnsanlar içlerinde büyütemedikleri çocuklara bir eş mi arıyorlar yoksa?
Bana göre eşcinsel kültüre engel teşkil ediyor bu oğlancılık. Çünkü eşcinsellik benim gözümde hayatı sadece cinsel olarak paylaşmak değildir. Bunun sorumlusu ne kadar heteroseksizm olsa da o heteroseksizmi oluşturan da bizler değil miyiz? Ne oluyor? Şartlandığımız şekilde oğlancılık-şekilcilik yapınca, elde-avuçta eşcinsellik dahil hiçbir şey kalmıyor. Sakın ilişkilerdeki yaş farkına karşı olduğum falan anlaşılmasın. İsterse arada 70 yaş fark olsun, beni alakadar etmez. Ama biraz büyümemiz, kendimizi olgunlaştırmamız gerekmiyor mu? Eşcinselliğe önyargılı bakış açısında eşcinsellerin hiç mi suçu yok?
Aralarında cinsel münasebet olmayan ve kendilerini pasif olarak gören eşcinseller sosyal paylaşımlar yaşayabiliyor ama toplumsal cinsel rolleri paylaşmış eşcinseller arasında cinsel ilişki dışında hiçbir şey paylaşılmıyor. Çünkü birileri cinsel malzeme-kullanılan, diğerleri de kullanıcı. İş bitince, fiş gidiyor anlayacağınız ve geriye hiçbir şey kalmıyor nefretten, ötekileştirmeden ve de oğlanlarını sapıklardan koruma güdüsünden başka. Sapıklar da hepimiz oluyoruz farkında olmadan!
Nerden mi geldi oğlan ve oğlancılık? Ülkemizde 17 yaşındaki bir çocuk, kendisine "Oğlan" dediği için aynı yaştaki diğer çocuğu bıçaklayarak öldürmüş.
İnternette oğlan kelimesinin anlamına bakıyorum, "cinsel bakımdan erkeklerin zevkine hizmet eden erkek" diye tanımlıyor. Eşcinsellik bu mudur gerçekten? Aynı cinslerin beraberliğidir eşcinsellik ama fırsatçılık veya cinsel hizmet almak değildir, olmamalıdır. Bu olsa-olsa bazı kültürlerin doğru veya yanlış bir yaşama biçimidir ve eşcinselliğe karşı yapılan bir haksızlıktır. Bu haksızlığın cezasını da ister heteroseksüel olsun, isterse eşcinsel hiç kimse çekmek zorunda değil ne yazık ki.
Heteroseksist algıları değiştirmek için biraz çaba sarf etmesi gerekmez mi eşcinsellerin de şekilcilikten ödün vererek? "Adam" yaşına bakmadan çocuğu yaşında, torunu yaşında oğlan tercih ediyor özellikle. Hani çok paylaşımlı bir hayata adım atılacak olsa canım yanmayacak. Çünkü güzel ve çok yönlü paylaşımlarda yaş engel teşkil etmemeli. Ama ne yapıyor, sırf cinsellik için "küçük yaş" tercih ediyor ve kendi 80 yaşına da gelse karşısındaki kişi hep küçük olmalı. Peki seni kim ne yapacak? Senin talibinin de senden 20-30 yaş büyük olması gerekmez mi? Tabi sen ona "baba" mı diyeceksin, "dede" mi diyeceksin değil mi? Peki sana ne diyecekler? "Aynaya bakar mısın bir bey amca?"
Kimse kusura bakmasın ama eşcinsellik ne sadece cinselliktir, ne de genç erkeklerden alınan cinsel hizmet, oğlancılıktır. Eşcinselliği kimse kendi şekilciliğine indirgeyip ön yargılara sebep olmasın. Şekilciliğine de tarihten örnekler vererek dayanak aramasın.
Oğlancılık yapanlar, oğlanlarını oğlancılara teslim ederler mi acaba? Ben eşcinselliğin heteroseksüel babalardan önce, eşcinsel babaların çocuklarının en özgür biçimde eşcinselliğini kabul ettikleri zaman özgürleşeceğine inanıyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder