İnsanın kendini toplumsal cinsiyetle ifade etme hakkı vardır ama bir insan sadece cinsiyetle, özellikle toplumsal cinsiyetle varolmaya çalışırsa, yanlış algılara ve davranışlara kurban gidebilir.
Ben bir transseksüelim! Ama transseksüellik anlayışım karşı cins tarafından sadece sevilmek, ilgilenilmek. Bunun için de toplumsal cinsiyet şartlanmalarıyla karşı tarafa fantezi malzemesi olma mecburiyetim yok. Çünkü böyle bir isteğim yok. Böyle bir içgüdü mü var? Maskülenlik ve feminenlik doğal mı, toplumsal mı? Cinsiyet kimlikleri toplumsal cinsiyetten soyutlanamaz mı? Cinsiyet kimliklerinin doğuştan bir şekli-şemali mi var? Sadece erkeğe ve kadına ait renkler olabilir mi doğanın yapısında? Toplumsal cinsiyet anlayışı dışında ben cinsiyetimi içimden geldiği gibi doğal bir şekilde ifade edemez miyim? Herkesin toplumsal cinsiyet anlayışına göre davranması bile cinsiyet kimliklerinin baskı altında olduğunu, heteroseksizmden etkilendiğini göstermez mi? Bu bile transseksüelliğin ne kadar doğru bir transseksüellik olduğunu sorgulatmaz mı? Bu şartlar altında transseksüellik ne kadar kendisiyle barışıktır, ne kadar diğer farklılıklara empatiyle yaklaşabilir? Bir transseksüel cesur bir şekilde ne kadar diğer cinsiyet ve cinsel yönelim farklılıklarının yanında hak mücadelesi verebilir, ne kadar onların kimliklerine sahip çıkabilir, ne kadar kendinin diğer farklılıklarla tanımlanmasından rahatsızlık duymaz?
Ben bir biseksüelim! En azından yarım biseksüel. Çünkü biseksüel kendi cinsiyle de beraber olabilense, cinsel ve duygusal olarak kendi cinsine de yönelebiliyorsa, o da yarım da olsa bir eşcinsel sayılmaz mı? Eşcinsel tarafı olmasa bile, yok sayılanın yanında yer almak gerekmez mi insanlık gereği? Heteroseksist bir dünyada kabul edilmenin yolu, kabul edilmeyenin yanında olmaktan geçmez mi? Ödün vermeden ödün beklemek ne kadar hakkaniyetlidir acaba? Biseksüeller eşcinseller tarafından kabul edilmemekten şikayetçi ama heteroseksist topluma karşı ne kadar açık bir şekilde varolmaya çabalamışlardır ki? Hep heteroseksüel taraflarının arkasına sığınmamışlar mıdır? Bir kere de eşcinsellik için eşcinsel oluverseniz ne çıkar yani? Hatta hep eşcinsel oluverseniz ne çıkar? Eşcinsel olarak kabul edildiniz de, biseksüel olarak kabul edilmeme noktasına mı geldiniz?
Ben biseksüeller veya diğer ötekileştirilmişler için biseksüel veya her şey olarak tanımlanabilirim, ama diğerleri benim için eşcinsel olarak tanımlayabilirler mi kendilerini? Bütün cinsel yönelim ve cinsiyet kimlikleirnin günah keçisi eşcinseller mi olacak? Sonra da diğer LGBTT'ler eşcinsellerden alınacaklar sırf tanımlamalar yüzünden. Önce bütün olsak da sonra ayrışmaya kalkışsak daha iyi olmaz mı? Önce birbirimizi yiyeceğimize heteroseksizme karşı haklarımıza sahip çıksak, sonra mal bölüşümüne gitsek, haklarımızı daha kolay ve çabuk elde edemez miyiz?
Bütün LGBTT''ler bir miktar bedensel veya duygusal anlamda eşcinsel sayılmazlar mı? İnsanların cinsiyet kimliği olarak ne hissetmeleri yada hissetmemelerini hiç mi heteroseksist sistemin etkisinde kalmamıştır? Kalmamış olsaydı LGBTT'ler daha açık ve hakları konusunda daha cesur olmazlar mıydı? LGBTT'lerin açık olamamalarının homofobiyle hiç mi bağlantısı yoktur?
LGBTT'lerin heteroseksizme karşı değil de, eşcinselliğe karşı varoluş çabalarının altında yatan bir şey mi vardır, varsa o şey nedir? Eşcinsellerin daha görünür olmalarının kompleksi midir bu? Eşcinseller diğer LGBTT'leri yok mu sayıyorlar gerçekten? Yoksa eşcinselliğe cinsel yönelim olarak bir karşı duruş mudur içsel veya dışsal homofobiden kaynaklanan? LGBTT'ler homofobik olabilirler mi?
Eşcinseller diğer LGBTT'lere, diğer LGBTT'lern eşcinsellere yaklaşımından kat be kat daha bütünselci yaklaşmışlardır. Ama diğer LGBTT'ler eşcinselliğe karşı hep bir tavır almışlardır. Ne yalan söyleyeyim heteroseksizmden çekmelerine rağmen, hep heterosekizmin tarafında yer alıyormuş gibi davranmışlardır, en azından öyle bir izlenime sebep olmuşlardır saklanarak. Yoksa benim bilmediğim diğer LGBTT'lerin eşcinsellerden daha fazla bir ötekileştirilme politikasına maruz kalma durumları mı söz konusudur? Benim bildiğim erkek egemen sistemin baş aktörü heteroseksüelliği en çok yaralayan, rencide eden eşcinselliktir ve daha politik oldukları için de politik olarak daha hedefseldirler eşcinseller. Sonuçta diğerlerinin bir çıkış noktaları vardır. Çünkü bir uçları heteroseksüellikle temas halindedir. Daha politik olmamalarının altında yatan da heteroseksüelliğin can simidi olma hali midir?
Düşüncelerime eşcinseller dışında kalan aktivist LGBTT'ler karşı çıkacaklardır ama ben genel gözlemlerime dayanarak düşüncelerimi açıkladım. Bilmiyorum belki de transseksüellik, biseksüellik heteroseksüellikle daha bir özdeştir. Yoksa LGBTT'ler daha birlik-beraberlik içinde olmazlar mıydı? Çünkü birbirimizden alınıncaya kadar heteroseksizmden alınacak daha çok şeyimiz yok mu? Mesela ben her LGBTT olarak tanımlanmaya varım haklarımız için. Yoksa siz hala görünmeyip, heteroseksizme karşı durmayıp LGBTT kategorizasyonuyla uğraşanlardan mısınız? Daha eşcinsellerimiz bile erkek olarak görünme çabasındayken, varolamayışın alınganlıkları ve bunun yansımalarını birbirimize tepki olarak göstermeyi çok görmemek gerekiyor tabii.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder