Neymiş efendim; Eşcinselliği ortaya çıkınca hayatının akışı değişmiş! Senin heteroseksüel gibi sahte bir görüntüyle yaşaman hayat mı zaten?
Eşcinseller görünür olmanın kendileri de yüzsüzlük olduğuna inandıkları sürece, yüzsüzlükle itham edilmeye, aşağılanmaya, dışlanmaya devam edecektir. Bunun kanlı-bıçaklı cezasını da açık olan, yüzlerini saklama ihtiyacı hissetmeyen, kendi kimliklerine inanan eşcinseller, transseksüeller çekecektir. Çünkü yüzünü saklayanlar çoğunlukta olup yok sayıldıkları için, yüzü olanların görünmelerine izin verilmeyecektir.
Eşcinsellerin eşitliği için hak mücadelesi yapan aktivistler taleplerini dile getiriyorlar ama eşcinseller eşcinsel olmak istemedikleri sürece bu haklar verilmez ki. Kime verecekler bu hakları? Bir kaç sapıklık mücadelesi yapan deli olduğuna inanılanlara mı? "Ağlamayana meme verilmez" denir ama, bizde bırakın ağlamayı-hak talep etmeyi, bebek yani eşcinsel bile yok sayılır kimse eşcinselliğini kabul etmediği için. Eşcinsel kelimesini eşcinseller bile hakaret olarak algılarlarsa, görünür olmayı toplum düzenini bozuculuk olarak kabul ederlerse, eşcinsellerin verilenle yetinmekten başka bir seçeneği olabilir mi?
Kendimize karşı ayrımcılık yapılmamasını, hasta ve sapık olarak tanımlanmamayı, bireysel hak ve özgürlüklerimizi, her anlamda-alanda eşit haklara sahip olmayı istiyoruz ama bu haklarımızı eşcinseller, transseksüeller olarak istemedikten sonra ne kadar sahip olabiliriz ki? Kağıt üzerinde kazanılan eşcinseller haklarının uygulanabilmesi ve kalıcı olabilmesi için, toplumsal yaşamda bu haklara eşcinsellerin eşcinsel olarak sahip çıkması gerekiyor. Zaten eşcinsel ayrımcılıklarının gündem yaratmamasının sebebi eşcinsellerin kendilerine sahip çıkamamaları kadar, sahip çıkmak için çaba sarf etmemeleri de.
Sırtımızdan aldığımız kılıç yaraları canımızı acıtıyor, hayatımıza da mal oluyor ama eşcinselliğimizle barışamamanın yarası içimizde yıllar boyunca canımızı acıtmıyor mu zaten? Transseksüel veya eşcinsellere yapılan saldırılar için bir kaç örgüt dışında tepki gösteren kaç tane LGBT birey var acaba? O saldırıya maruz kalanlar da, önceden saldırıya maruz kalan veya öldürülen diğerlerimize ne kadar duyarlılık gösterdiler acaba? Biz bile birbirimize su yolunda kırılan sakıncalı olarak bakmıyor muyuz?
Sırtımızdan aldığımız kılıç yaralarının sebebi, eşcinsel kimliğimizi dışarıya çıkarmayıp içimizde yaraya dönüştürmemiz, homofobiye hasta olduğumuza dair sinyal vermemiz. Biz kendimize eşcinsel olarak davranılmasından rahatsız olursak, "ibne ve top" diye hançerleniriz, yoldan geçenlerin, heteroseksizmin stres topu oluruz tabi.
Bir eşcinsel olarak LGBT'leri pasifliklerinden dolay fazla eleştiriyorum ama harekete geçmekten başka bir seçeneğimiz mi var şu anda?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder