Askerden gelince erkekliğin rolü gereği bir kız kaçırdı. Oysa kendini bildi-bileli eşcinselliğinin farkındaydı ve bunu fiziksel olarak da gerçekleştiriyordu. Bu belki ailesinin baskısından bir kaçıştı, belki de eşcinselliğinden bir kaçış. Evlenirse, çoluğa çocuğa karışırsa eşcinselliğinden kurtulacağını zannediyordu çünkü.
Evliliğinin ilk yıllarında her şeyi toplumsal rolüne uygun şekilde idare etti ama ruhuna, bedenine, yapısına uymayan bu samimiyetsizlik ağır gelmeye başladı. Çareyi gene kendi orjinine dönmekte buldu ama orjinalliğini kaybetmiş dünyalıların eşcinselliğini özümseyememiş diğer eşcinselleri, bunun eşcinselliğinin dedikodusunu yapmaya, ona eşcinselliğini en yakınlarına söyleyeceklerine dair baskı yapmaya başladılar.
İşte bu onun için hayattan, kendinden kopuş noktası oldu. Çünkü ne kadar eşcinselliğini yaşasa da içinde hep "keşke eşcinsel olmasaydım" dediği, bunun yapısal olduğunu bilmediği cinsel yönelimiyle barışamamışlığı vardı. Bunaldı, psikolojik olarak bunaldı. Depresyona girdi. Doktora gitti ama nedeninin eşcinselliği olduğunu söylemedi. Depresyona girmesinin suçunu sebepsizce eşine yüklüyordu. Ama ilaçların bedenini uyuşturmasından başka hiçbir faydası olmadı.
İlacı eşcinselliğinin eşinin kulağına gitme korkusu oldu ve başkasından duymasındansa kendi anlatarak eşini bu konuda ikna edebileceğine inandı. Anlattı ama eşi feryat figan kabullenemese de, kabul etmek zorunda kaldı. Çünkü eşine iki seçenek sunmuştu. Ya boşanmak, ya da cinselliksiz bir evlilik. Eşi bir çocukla zor koşullarda yaşayan ailesinin yanına dönmektense, cinselliğini feda ederek onun yanında kalmayı kabul etti.
Eşi onu dini yollarla eşcinselliğinden vazgeçirebilmek için cemaate yazdırdı. Bir ay kadar kendini dine verdi ve düzeldiğini zannetti ama kendini daha fazla kandıramadı.
Şu anda kimliğini bulduğuna inanıyor. Ona en zor günlerinde yanında bulunarak yardımcı olansa bir eşcinsel arkadaşıydı. Eğer onu eşcinsellik konusunda bilinçlendiren arkadaşı olmasaydı, hala heteroseksist dünyanın hastası olmaya devam edecekti. Eşcinselliğinden kaçışın çözüm olmayacağını 7 yıllık bir kayıptan sonra öğrenmişti arkadaşının da yardımıyla.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder