Bazı insanların hep iyi niyetli olması, hep yapıcı olması, hep pozitif olması, hiç kimsenin kötülüğünü düşünmemesi ve arkasından iş çevirmemesi, kimseye şiddet vesaire zarar vermek istememesi, hatta insan ayırımı yapmadan hiç kimsenin başına olumsuz bir şey gelmesini istememesi, herkesi korumaya çalışması, güzellikleri başarıları asla kıskanmaması ve takdir etmesi, vesaire durumlara saimiyetsizlik gözüyle bakılabiliyor. Oysa, gerçekten hayatın sadece huzur ve barış şeklinde yaşanmasını isteyen, negatif aksiyonlara ihtiyaç duymayan ve negatiflikten rahatsız olan insanlar var "MAALESEF, NE YAZIK Kİ; KÖTÜLER BU DURUMU HAZZEDEMESE DE).
Bu durum-pozitif yapı, sadece bu yapıda olmayan insanlara tuhaf gelebilir ancak. Gerçekten hayatta bozuk kişilik diye bir şey var ve insanlar bunu "biraz şöyleyim, biraz böyleyim" diye normalleştirmeye çalışıyor. İnsanlar yapılan haksızlıklara karşı tahammülsüzleşebilir ama ben bundan bahsetmiyorum; bazı insanlar kötülük yapmayınca duramazlar mesela. Mesela her olaya olumsuz yaklaşırlar, her şeyi tersinden anlamaya çalışırlar. Ve sürekli insanları aşağılama ve kötüleme içersindedirler. Hakaret ederler, karşısındakini üzmekten keyif alırlar.
Bu durumlar herkeste farklı boyuttadır ama bunlara hayatın normalleri gözüyle bakamayız. Tabiki de bu tür duygular çevsesel faktörlerin etkisiyle hasıl olur kaçınılmaz olarak ama önemli olan bunlara gem vurabilmektir. Şimdi bir insan beni tahrik etti diye onu öldürmenin veya ona şiddet uygulamanın nasıl savunulabilir bir tarafı olabilir ki?
Eğer, Halil senin dediğin gibi mülayım bir kişilik olamaz diyorsanız; kesinlikle var bence ve de hiç de anormal değil böyle pozitif kişilik. Eğer siz negatif durumları da olağan karşılayan, hatta bununla övünen kişilerdenseniz; o zaman gerçekten psikolojik tedaviye ihtiyacınız var demektir.
Mülayım insanların negatif durumları gerçekleştiremeyeceğini mi sanıyorsunuz, onları korkak olarak mı addediyorsunuz; hayır hiç de öyle değil, onlar da her türlü kötülüğü yapabilirler, hem de alasını ama bütün mesele yapıp yapmamakta, yani işte ahlak, terbiye dedikleri şey bu; asl mesele kötü duyguları frenleyebilmek.
Ve hayatta şuna şahit oldum; kötü kişilikler, mülayım kişilikleri çıkarlarına ters düştükleri zaman hep karalama içersindeler. Çünkü normalleştirdikleri kötü duyguların herkeste hasıl olabileceğini sanıyorlar.
Unutulmamalı ki, pozitif insanlar hayatla ve kendileriyle barışık insandırlar ve barışın insanlara huzur getireceğinin bilinci içersindedirler.
Dolayısıyla kapasiteleri çerçevesinde toplumsal fayda için mücadele ederler. Siz hiç, küçük çapta veya büyük çapta-bu hayvansever de olabilir bir bilim adamı da, toplumsal fayda için mücadele edenlerin kişilerle uğraştığına veya birilerine zarar verme mücadelesi içersinde olduğuna şahit oldunuz mu? Ben olmadım; çünkü zaman onlar için çok değerlidir.
Bu TÜR-POZİTİF insanlar kendilerine keyfi vakit bile ayırmazlar; Şöyle yan gelip yatıp, önüne cipsini koyup fosur fosur osusarark film bile izleyemezler. Çünkü yapacakları çok şey vardır. Dünyayı kurtaramayacaklarını bilirler ama bir şey yapmazlarsa da huzursuz olurlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder