11 Nisan facebook notlarım
2 gün sokağa çıkma yasağı olmasına rağmen ben kedilerimi sokağa bırakamıyorum; güvenim öyle bir sarsılmış ki insanlığa..!
Dün gece sokağa çıkma yasağı ilan edilince herkes gıda ihtiyacı için sokaklara dökülünce, cahillikle suçlandılar ama işin aslı bence öyle değil. Gerçekten biz daha ekmek toplumuyuz; herkes ekmek peşindeydi; ekmeği de herkes günlük alıyor; benim gibi bayat ekmekleri yarı fiyatına alıp buzdolabında saklayarak 1 hafta yemiyor. Zaten ne kadar salgın konusunda maskeleri takıp bilinçliymişiz gibi görünsek de, aslında sadece kurallara uyuyoruz; gerçekten kimsenin virüs korkusunu hissederek, kendini korumaya çalıştıklarına falan şahsen ben fazla inanmıyorum. Mağazalarda indirim olduğu zaman falan virüs falan dinlemeyip hücum etmiyorlar mı? Eğer virüs konusunda gerçek anlamda bilinçli olunsaydı, ekmek için de fırınlara veya bakkallara koşulmaz, ne olur ne olmaz diye önlemini önceden alırlardı. Ama burada gene de hükümetin toplumumuzun yapısına göre davranıp, onların dipdipe olmasını engelleyecek şekilde bir politika izlemesi gerekir, önceden haber verebilirdi sokağa çıkma yasağını. Zaten karantinada yaşarken, sokağa çıkma yasağının lüzumsuzluğunu dünkü yazılarımda belirtmiştim. Çünkü vatandaşlar az çok uyuyordu kurallara. İhtiyacı olmadıktan sonra pek öyle keyfine dışarıya çıkan yoktu.
En büyük hayalim... Kocaman bir çiftliğim olsun istiyorum. Yüksek çitleri olacak. Güvenlikli ağaçlar olacak içinde. Kışın gerektiğinde üstünü kapabileceğim... Burda kimler mi yaşayacak; ben ve kedilerim... Onlar bir aile. Ben onları insanlarla ailelenndirmek istemiyorum.. İnsanların, onların canlarını yakmasından korkuyorum. İnnsaların onları benim kadar sevmeyeceklerindne korkuyorum... Mesela insanlar evlerine birer kedi alıyorlar. Kediler mutsuzluktan tüy döküyorlar. Sürekli aşı yaptırıyorlar, kısırlaştırıyorlar, detarjanlarla falan doğalarına aykırı şekilde yıkıyorlar... Sanki marifetmiş giib de aşısı tam diyorlar.... Oysa veterine sektörüne paramıı da kazandırdık demek istiyorlar... Siz ne yapıyorsunuz kuzum kedilere; onlar süs eşyası mı; bırakınız doğasına uygun şekilde iç ve dış parazitleri olsun. Kaşınsınlar, tüylerini döküp yenilesinler. Bir gün bir tanıdığım, kedimiz hasta, kendinde değil mansasında bir şeyler söyledi. Oysa evdeki çocuk bacaklarını tutup ayırmış. Yaa, bazıları sırf çocuk istiyor diye kedi alıyor ama kedinin gelecek yaşamında ne olacağı meçhul.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder