İtiraf: Ben aslında şarkılarla ve dizilerle falan çok dibi gören azılı ama kontrollü bir melankoliğim!
Ne tuhaf... Herkesin sevdiğiyle yaşlanmak var hayalinde yalnız kalmamak için, benimse hayvanların güvenliğini sağlamak...
Gerçekten ben hedefe ulaşmak için çabalamaktan asla vazgeçmem. Bir de insanlar beni bir kere kaybderse, bir daha kazanamazlar. Çünkü ben arkadaşlıklarımı devam ettirmek için çok çabalarım. Ama iyiniyetim saygısızca suistimal eidlirse, böyle bir bozuk kişiliği asla hayatta tutmam. Çünkü ben birileriyle varolmuş bir insan değilim. Halil'e bir şey katmış olabiirsiniz ama Halil'in de size kattığı bir şey olmasa, Halil'i hayatınızda tutmayacağınızı bilemeyecek kadar aptal değiliz herhalde..
Sosyal anlamda hayatınızı paylaştığınız insana "senin için şunu yaptım, benim sayemde şunu başardın" derseniz; "sizin o insandan bir çıkarınız olmasa, hayatınıza sokar mıydınız?" demezler mi adama? Etrafımda çok görüyorum böyle insanlar. Çıkarına ters düştün mü, hemen yaptıklarından, verdiği emeklerden falan bahsediyorlar. Acaba karşı taraf size bir şeyler vermiş olmasın? Bir şeyler ters gidip, daha fazla alamayacağınız için yansıtma politikası yapıyor olmayasınız? Onu kaybettiğiniz için, kuyruk acınızdan dolayı böyle konuşuyor olmayasınız? Şu an hayatımda olan arkadaşlarım alınmasın, konu sizinle alakalı değil; hayatımdan çıkardıklarımla alakalı!
Sokağa çıkma yasağında, sokak hayvanlarına mama verirken yakalananlara kesilen cezalar iptal edilecekmiş. Hiç düşündünüz mü bazı insanların bir çok şeyi göze alarak neden hayvanları bu kadar düşündüğünü? Vicdan diyebiliriz. Bazı insanların da hayvanlardan nefret ettikleri için hayvanların mamaya erişimini engellemelerine de vicdansızlık diyebiliriz. Mahallemizdeki sokak kedilerinin mama kaplarını her seferinde atıyorlar. Kimin attığını da biliyorum. Su kaplarını bile atmışlar. Dün 12'den önce bolca verdiğim mamaları da atmışlar. Zaten sadece bir tane kedi kalmış. O da çelimsiz olduğu için uzaklara gidemeyen kedi. Evdeki kediler kabul etseler hiç düşünmeden eve getireceğim. Bu insanları hapse attırsan ne değişecek ki; dünyada vicdansız çoook! Şu anda çok üzgünüm. Beddua etmek istiyorum biliyor musunuz; evrene havale erdiyorum; bu dünyada herkes kalbine göre yaşasın ne yaşarsa. Ve insanların başına gelene gerçekten üzülmüyorum. Çünkü ben borca girerek kedilere mama alıyorum, ama şerefsizin birisi gelip o mamaları çöpe atıyor. Nefret ediyorum insanlık sizden, lanet olsun hepinize!!!! Gece gece bana bu üzüntüyü yaşatanlar, çok daha beterini yaşasın... Gerçekten bu insanlarla ne hukuken, ne de fiziksel olarak uğraşmak kolay değil. Maddi imkansızlık, oralarda buralarda uğraşırken evdeki 20 kedi, bu tür insanlarla uğraşırkanki yaşayacağım psikolojik yük; kaldıramam bunları. Ayşegül hocayı sokak kedilerine bakıyor diye evden attırdılar... Gerçi bana bir şey olmaz ama gerçekten insanlarla uğrşamak kadar zor bir şey yok...
Bütün insanlar ne hak ettiyse, bu dünyada karşılığını yaşamadan gebermesin; sokak kedileri için borca girerek aldığım mamaları çöpe atanlar hakkında siz ne düşünürdünüz?
İnsanlardan daha güze değiller mi? İnsanlara bakınca nefretim depreşiyor, hayvanlara bakınca, insanlar bu dünyayı nasıl cehenneme çevirdiler acaba diyorum!
Hayvanlar bile doğayı koruyorlar içgüdüsel olarak, insanların doğayı katletmesinin aksine. Her bir canlı yaşam zincirinin birer halkası; birini çıkartırsan denge bozulur ve hayvanlar o zinciri kopartmamak için varla yokla hiç güçlerine gitmeden çabalıyorlar. Çoğalıyorlar, yeme ve barınma ihtiyaçları için savaşıyorlar ama gelip bazı mikrop insanlar aptalca o yaşam zincirinin halkalarını kopartmaya çalışıyor; hayvanları öldürüerek, onların yenme ve barınma ihtiyaçlarını engelleyerek.. Lilly kızım yavrularını dışarıya yaptı evde kedi çok olunca ve erkek kedilerden koruyarak yavrularını büyütmeye çalışıyor; eve gelip mamasını yiyiyor, çöplerden damak zevkine göre yemek artıkları arayarak falan. Şimdi bu kedimin başına insanlar bir şey getirse, o yavrular oracıkta açlıktan ölecek. Acaba insanların başına böyle bir şeyi hayvanlar getirse, mesela insan anneleri kaplanlar yese ve yavruları açlıktan bağıra bağıra ölse ne düşünürsünüz?
Bazen düşünüyorum da virüs hiç gitmese, sokağa çıkma veya karantina hiç bitmese, sonra dünyaya diğer canlı türleri falan hakim olsa...
Şöyle bir şansım olsaydı; dünyayı kurtarmak uğruna tek bir tuşa basınca zararlı canlı türlerini yok etmek!!! YAPARDIM VALLA!
Diyorlar ki, Cronavirüs, karma teorisine göre insanların hayvanlara yaptıklarının intikamını alıyormuş! Mmmm, ilginç!
Dün gece bacaklarımdan aşağıya doğru kanım çekiliyormuş gibi hissettim. Uyuyordum ama ölüyor muyum acaba diye de düşünüyordum. Uyandım ve uyumamalıyım diye kendimi uyanık tutmaya çalıştım. O anda ya ölürsem, birileri beni buluncaya kadar evdeki kedilere ne olacak dedim. Sabah uyandığımda ölmediğimi gördüm. Şimdi düşünüyorum da sanırım birileri beni buluncaya kadar kediler benim etimle hayatta kalabilir diye daha iyi hissetmeye başladım kendimi. Gece yatarken daha bol su koyayım. Çünkü yiyecek derdini sonuçta benimle idare ederler...
Tanrım biliyorsun ben sana inanmıyorum. Çünkü bireysel bir Tanrı yok bana göre; hepimiz bir bütünün parçalarıyız, hepimiz evreniz ama eğer var isen, insanların hayvanlara yaptıklarının cezasını Corona'dan daha beter ver!
Bencillikten ve hasetikten kurtulmaları için insanların içlerinden geldiği gibi gönlünce yaşamaları şart. Yoksa yaşayamadığınız yere takılır kalırsınız ve bu eksiklik erdemsel değerlerden yoksun kılar sizi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder