Eşcinsellik Özenti Değil, Gerçeğin Ta Kendisi!

Konunun parçası bir eşcinsel olarak, eşcinsellikle ilgili konularda beyanda bulunmayı hiç kimsenin itiraz edemeyeceği kadar hak görüyorum kendimde. Çünkü ben eşcinselim ve benim hissettiklerim ve benzerlerinin durumu hakkında, eşcinsel olmayan birilerinin konunun uzmanı da olsa doğru tesbitte bulunabileceğine hiç ama hiç ihtimal vermiyorum. İçinde yaşanılan egemen sistemden bağımsız olarak farklılıklara empati kurmak o kadar kolay bir şey değil gözlemlediğimiz kadarıyla. Yoksa o kadar uzman kişiye rağmen eşcinsellik artık gündem oluşturmaktan çıkıp, normal olarak karşılanırdı. Demek hala birilerinin çıkarı var ki eşcinselliği insafsızca malzeme edebiliyor doğanın bir parçası-gerçeği olduğunu bile-bile.

Ya akıl var mantık var, eşcinsel olmayan biri "Ben eşcinselim." der ve erkek egemen bir dünyada bütün dışlamaları, şiddeti, nefreti, ölümü göze alarak eşcinsel ilişki yaşar mı? Hastalık-mastalık diyerek de hiç kimse saçmalamasın, salaklaşmasın. Hastalık ne demek önce bir onu öğrenin de, ondan sonra "eşcinsellik hastalık" diyin. Eşcinselliğin hastalıklı beyinler dışında kime zararı olmuş ki? Eşcinselliğe "hastalık" denmesi erkekliğinden-kadınlığından şüphe eden homofobik heteroseksüellerin, korkularından dolayı eşcinselliği tehdit olarak algılamalarından kaynaklanıyor. Bunun başka mantıklı bir açıklaması varsa yapsınlar da görelim.

Amerika'da 10 yaşındaki bir erkek çocuk, kız olarak daha mutlu olduğunu söyleyerek adını kız adı yapmış. Ailesi çevresinin "Çocuğa kötülük yapıyorsunuz." uyarısına rağmen çocuklarının cinsiyet değiştirme isteğini destekliyorlar. İki yaşından beri "kız gibi" yaşayan ve kız olma isteğini ailesine dile getiren Jack-ie 10 yaşına geldiğinde "Buna artık daha fazla tahammül edemeyeceğim, ben bir kızım ve öyle yaşamak istiyorum" diyerek isyan etmiş. Ailesi ilerisini düşünmektense şu anını düşünüyorlar Jackie'nin.

İleride eşcinselliğin korkulacak bir şey olmadığını anlamak için bir eşcinsel olmak gerekiyor. Çünkü eşcinsellikten korkanların korkuları, sadece eşcinsel olmayanların kendi korkuları, ötekilere karşı olan yabancılıkları, onları tanımak istememeleri ve onları anlayamamaları. İnsanın cinsel yönelimi veya cinsiyet kimliği bu kadar korkulacak bir şeyse, o zaman heteroseksüellikten korkulması gerekirdi. Çünkü cinsiyetçilik yapan da heteroseksüeller, ötekileştirip ötekilere zarar veren, onları öldüren de heteroseksüeller. Heteroseksüellik-heteroseksüeller demek ki korkulacak bir cins-iyet ki, diğerlerini de kendileri gibi zannediyorlar!

Heteroseksüeller kendilerinin-heteroseksüelliğin doğruluğuna o kadar çok inanmışlar-inandırılmışlar ki, herkesin kendileri gibi olmasını istiyorlar ve bunun için de sanki özentiyle eşcinsel olunacakmış gibi, "eşcinselliğe özenilmesin" diye eşcinselliğin görünür olmaması için ellerinden geleni yapıyorlar. Heteroseksüellik bu kadar yaygınken, heteroseksüel olan heteroseksüellerin hiç işi-gücü kalmadı da nefret edilenlerin-eşcinsellerin sınıfında yer almak için mi özenecekler eşcinselliğe. Örneklere bakacak olursak dışlanmamak için daha eşcinsellerin heteroseksüelliğe özendiğini görüyoruz ve piyasa-ortalık eğreti erkeklerden-kadınlardan geçilmiyor.

Heteroseksistlere cesaret veren de bu eğretilik ya zaten. Sen eşcinsel olarak eğreti bir erkek gibi duracağına dik bir eşcinsel gibi dursan, kimse eşcinselliğe-eşcinselliğine bir şey demeyecek, demez, diyemez de.