Neden din aracılığıyla eşcinsel karşıtlığı yapılıyor; çünkü dinin bilimsel hiçbir dayanağı yok; gözle görülür ve de elle tutulur nesnel bir şey değil. İnançsızlığa da tek cevapları; bu ağaçları, böcekleri, çiçekleri kim yarattı? Herkesin Tanrı anlayışı kendi beyninin kumanda ettiği ölçüdedir. Sen hayata Tanrı olarak bakarsın, ben ise evrensel bir bütün olarak... Oysa benimkinin bilimsel bir açıklaması da var ama seninki içinde hiçbir şey olmayan kapalı bir kutu. Sen kendin de açmaya cesaret edemiyorsun; çünkü içinde bir şey olmadığını görmek istemiyorsun. Bu resmen kapasite paralelinde kolaycılık.
Gelelim asıl noktaya. Şimdi benim eşcinselliğimi, kimliğimi, doğal yapımı lanetleyecekler, beni nefrete, şiddete, ölüme hedef gösterecekler de, ben de kendimi günahkar hissederek kendimden kurtulmaya çalışacağım; akıl mantık dahilinde bir şey mi bu? Kurtulamayanlar da dinle kimlikleri arasında sıkışıp kalıyorlar işte. Tutarsız tutarsız açıklamalarda bulunuyorlar, tutarsız tutarsız tavır sergiliyorlar; dindar eşcinsellerden bahsediyorum.
Onların-dindar eşcinsellerin açıklaması da; Tanrı eşcinselliği lanetlemiyor ki? Kimin Tanrısı, kimin dini diye sormak gerekiyor? Ama senin dinin heteroseksizmden bağımsız bir din mi bilmiyorum. Heteroseksizmin dini lanetliyor canım! Eğer homoseksüel bir dünyada yaşasaydık dinsel açıdan nasıl bir bakış açısı olurdu acaba eşcinselliğe karşı; normal karşılanırdı, bu kadar basit. Din o kadar karmaşık bir şey değil ki; içinde yaşadığın topluma bak ve anla. Ama karmaşıklaştırılsın ki, çıkara uygun şekilde kullanılabilsin.
Din iyilik güzellikse, her varoluşa pozitif bakması gerekir. Eşcinselliğe karşı negatif bakış açısı, heteroseksizmin tartışılması söz konusu edilemeyecek olan maneviyat üzerinden bir bakış açısıdır. O yüzden eşcinseller heteroseksizmin manevi değerlerine inandıkları sürece, kendilerine olan karşıtlığa maruz kalmaktan da kurtulamayacaklardır.
Heteroseksizm her unsuruyla eşcinselliğe karşı olabilir ama kendisiyle barışık eşcinsellere karşı olamaz. Olsa bilse yel değirmenleriyle savaşır ve çeker gider. Çünkü böyle bir bakış açısı kendisiyle barışık eşcinselleri etkileyemeyeceği için, umurlarında bile olmaz. Mücadelemiz de kendisiyle barışamayan eşcinselleri kazanmak adına olabilir ancak. Çünkü ben dini inancı kuvvetli bir heteroseksüele ne anlatabilirim ki? Onun kulakları benim anlatacaklarımı duymaz ki. Hatta benim varlığımdan bile haberi yoktur bir eşcinsel olarak. O sadece hastalık veya lanet olarak gördüğü eşcinselliğime karşıtlık yaparak bir şekilde negatif tarafını tatmin ediyor. Ben buna niye alet olayım, niye enerjimi boşa harcayayım? Ama bir eşcinseli kimliği konusunda düşündürebilirsem, barış savaşının en büyüğünü kazanmış olurum. Gerçek hayat, insanların kendileriyle barışmalarıyla başlayacaktır.
Bir eşcinsele homofobik bir dindar diyor ki; Tanrı'nın laneti üzerinizde olacak. Eşcinselin de dini inancı kuvvetli bayağı bu arada. Tabi ki de bu lanete o da inanıyor ama çaresiz; eli kolu bağlı. Kendini günahkar hissediyor ama günaha girmeden de yapamıyor. Tanrı'ya çok yalvardı eşcinsellikten kurtarması için ama Tanrı onu dinlemedi bile. Veya Tanrı kendisiyle barışamayan kullarına yapılacak bir şey olmadığı için duymazlıktan geliyor. Çünkü doğanın gerçeklerine, Tanrı'nın yarattıklarına karşı yapılabilecek hiçbir şey yok. Kendimizle barışmaktan başka çaremiz yok.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder