Çocukların mağduriyetinin sorumlusu tek taraflı olamaz

Savaşın en mağdurları çocuklar... Onlar daha küçükler... Bir şeylere dur diyemeyecek kadar küçükler... Ölüyorlar... Sadece bedensel olarak değil; yaşarken de ruhları öyle derinden yara alıyor ki... Hayata sağ-lıklı olarak bakamıyorlar artık... Büyüklerin hiç umrunda bile değil çocukların geleceklerini ellerinden almaları... Onlar bencilce sadece kendi savaşlarını veriyorlar; neyi kazanacaklarsa; toprak, ego...? Oysa kazanmak yerine hayatı sevgi çerçevesinde paylaşsalar, herkes daha karlı çıkacak... En önemlisi çocuklarımızı kazanacığız bu sayede... Çocuk demek geleceğimiz demek, insanlığın geleceği demek... Sen ona ne kadar güvence verirsen, o da o kadar insanlığın güvencesi olur. Çocuklarımızı umursamıyoruz da, umursuyor gibi yapmamız da sadece kendimize benzetmekten ibaret... Onlar da büyüyünce savaşıyorlar. Çünkü o şekilde yetiştiriyoruz. Evet, çocuklarımızı hiç düşünmüyoruz; hep kendimizi düşünüyoruz. Sonra da bunun suçunu hep birilerine atıyoruz. Kendimiz nasıl bir gelecek vaat ediyoruz çocuklarımıza? Hiç düşündünüz mü bunu? Hep birilerini suçluyoruz çocukların mağduriyetinde ama o mağdur olan çocuklar için kendimiz ne yaptık, ne yapıyoruz, yapacak mıyız? Mağdur olanların bile umrunda değil aslında çocuklar; herkesin tek derdi kendi ideolojisi... Sadece telef olan çocuklara değil, sevdiğinize inandığınız çocuklarınız için ne yaptığınıza bir bakın... O çocuklara gelecek vaat ediyor musunuz, onları özgür bırakıyor musunuz... Yoksa onların geleceği size mi kelepçeli..? Hep kendinizi haklı görmüyor musunuz çocularınız için aldığınız kararlarda? Oysa öğrendiklerinizden başka ne biliyorsunuz ki çocuklarınızın geleceği ile ilgili... Çocuklara müdahale etmezseniz, belki onlar öfkesiz, kinsiz, nefretsiz bir gelecek kurarlar kendilerine... Bu sayede kutuplaşan bir dünyada değil de, bilginin, öğrenmenin önemli olduğu bir gelecekte yaşarlar. Siz hep birbirinizi suçlamaya devam edin yaşanılan olumsuzluklarda..! Olur mu?! Biz nerde hata yaptık, ben nerde hata yaptım, yapıyorum diye sormayın kendinize... Büyüklere tek bir ricam var kaale almayacaklarını bildiğim halde... Çocuklarınızı alet etmeyin nefretinize... Onlara sevgi verirseniz, sevgiyle bakarlar etraflarına ve barışı getiriler... Onlara doğru bilgi verirseniz de sevgiyle bakarlar... Çocukların mağduriyetinin sorumlusu tek taraflı olamaz... Olumsuz olaylara dur demek için, önce kendi tarafınızdan başlamanız gerekiyor... Çocuklarımıza sevgiyi, dostluğu, kardeşliği aşılayalım geleceğin barış içinde geçmesi için...