13 Haziran 2015 Cumartesi

Denizli'de bu Pazar "Onur Yüyüşü" var


Denizli LGBTİ ve Aileleri oluşumu olarak bu akşamki toplantımızda, iki günlük "Onur" günlerimizde yapacağımız etkinlikleri netleştirdik...

Cumartesi günü (13 Haziran) saat 12'de Çınar'daki Candoğan Parkı önünde stand açacağız...

Ve saat 14:00'da Mühendisler Odası'nın daha geniş olduğu için (Gazi Mustafa Kemal Bulvarı arkası, Kızalay Kan Merkezi yakınındaki) eski binasında "Benim Çocuğum" belgeselinin gösterimini yapacağız. Gösterimden sonra LİSTAG'da başladıkları hak mücadelesini Denizli LGBTİ ve Aileleri olarak devam ettiren trans anne - babası Halk Sağlığı Uzmanı Dr. Nilgül Yalçınoğlu ve Kadın Hastalıkları Uzmanı Dr. Zeki Yalçınoğlu'nun katılımıyla bir söyleşi gerçekleşecek...

Pazar günü de(14 Haziran) saat 17:00'da Tarım İl Müdürlüğü önünden başlayacak olan Denizli'deki ilk "Onur Yürüyüşü"müzü, yani "Gay Pride"ımızı gerçekleştireceğiz ve basın açıklaması yapacağız...

Bu akşamki toplantımızdan sonra yürüyüşte kullanacağımız pankartlarımızı hazırladık...

Biz hazırız ve bizi destekleyecek olan herkesi de etkinlikleirmize bekliyoruz...

Bizi hiç yalnız bırakmayan dostlarımıza tekrar teşekkür etmek isitiyorum...

Not...
90'lı yılların başı... Ankara'da Kaos GL tarafından düzenlenen LGBTİ etkinliklerinin ilk zamanları... Daha o zamanalardan beri aklımda vardı "Onur Yürüyüşü" hayallerim... Bunu dile getiriyordum da o dönemler... Hayaller, gerçekleştirilebilecek eylemlerin beyinde atılan temelleridir... Bir de insan akıl-mantık çerçevesinde, olmayacak bir şeyi niye hayal etsin ki... Üstelik Batı'da örnekleri var iken, üstelik insan hakları demokrasinin bir gerekliliği iken... Onur Yürüyüşü nedir? Karnaval değildir (ki olsa bile ne ala); homofobiye, eşcinsellerin insanca yaşama hakkına dikkat çekmek için yapılan bir eylemdir. İşte ben bunu yaşadığım topraklarda istiyordum... Çünkü yaşadığım topraklarda da homofobi vardı ve buna karşı LGBTİ hakları neyi gerektiriyorsa, o yapılmalıydı. Denizli'de böyle bir etkinliğe imkansız gözüyle bakılıyordu; oysa o imkansızlık, birazda içselleştirdiğimiz homofobinin bir uzantısıydı. Denedik miydik de biliyorduk? Denemeden "korkularımıza yenilerek hiçbir şey yapmamak" diye bir şey olabilir mi? Bir çok arkadaşımız buna inanmadı... Oysa bu yıl "1 Mayıs"ta yürüdük, Anti Homofobi gününü de kutladık sokakata... Ne oldu; hiçbir şey... Başlamak çok önemlidir... Bu yıl yapacağımız "Onur Yürüyüşü" gelecek yıllarda gerçekleştireceğimiz LGBTİ hakları mücadelesinin teminatıdır...
































Hiç yorum yok:

Yorum Gönder