Nükhet Duru'nun yeni albümünü dinledim ve öldüm!"
"Sonbahar"... Tanrım... Kimin şarkısıdır bilmek bile istemiyorum... Nükhet Duru'nun her söylediği şarkı, % 100 Nükhet Duru şarkısı oluyor. Ne kadar duru bir yorum... Çok sevdim, çookk..! Stüdyo kaydının canlı ve düzenlemelerin orkestrasyonel olması insanın içini titretiyor dinlerken... "İki kelime yetiyor seni seven kalbi kırmaya..." Çok sevdim, çoookk..!
"Sarhoşum Sarhoş"... İnsan ilk dinleyişte başka bir şarkı mı diyor. Önceki versiyonlarla hiç alakası yok. Bir şarkı yorumlanmadan önce Nükhet Duru'nun yorumundan geçmesi gerekiyor gerçek kıvamına erişmesi için. Daha önce hiç sevmediğim bir şarkıya daha bayıldım. Sanatçıların, şarkıcıların şarkıcılığını, yorumculuğunu sorgulatan bir yorum... En büyüksün Nükhet Duru... Bunu her yaptığınla tekrar tekrar ispat ediyorsun.
"Söyleyemedim"... Ne diyeyim ben..? Her şarkıyı sen söyle Nükhet Duru. Klasik olabilecek nitelikte bir yorumla, rütbesini en üst seviyeye yükseltmiş şarkının. Düşünüyorum da... Nükhet Duru öyle albüm yapmak için şarkı falan aramasın ve de sürekli şarkı kaydederek ve müziğin hakkını vererek, gelecek kuşaklara "şarkı nasıl söylenir?"in formülünü bıraksın miras olarak. Çünkü her şarkı Nükhet Duru söyleyince yeni gibi oluyor, yenileniyor...
Kocaman bir offf daha şarkının girişi ile. "O Günler"... Bu işi neden daha önce yapmadın Nükhet Duru..? Bizi sürekli mutlu et, sürekli şarkı söyleyerek... Misyonun, kulakları terbiye etmek olsun nadide ses ve yorumunla. Çok öldüm, bittim, bayıldım son albümüne... Hayatı bu ses ve yorumla bir kez daha dinledim ya...
"Yalnızlığım"... Daha dün çıkmış bir şarkıcı heyecanıyla tiril tiril bir yorum daha... Taklit yok, özenti yok... Dokunduğu her şarkı "Duru"ca! Düzenlemeler de nasıl Nükhet Duru'nun ruhuyla örtüşüyor... Teşekkürler Osman İşmen...
"Ben Seni Çok Sevdim"... Tabi ki de felsefesine uygun şarkıları seçmiştir ama her şarkı onun yorumunda daha bir anlam kazanıyor ve çok kötü bir şarkıya bile sihirli bir değnek gibi dokunup, bir sanat eseri haline getirebilir o şarkıyı Nükhet Duru'nun yorumu. Nasıl bir yorum biliyor musunuz; ne abartı var, ne de laylom söylüyor. Yani çok doğal bir şekilde yaşıyor şarkıyı, yaşatıyor da. O kadar çok sevdim ki bu albümü ve albümdeki yorumları, bağıra bağıra ağlamak geldi içimden albümü dinlerken... Teşekkür ederim Nükhet Duru'm!
"Döneceksin Diye Söz Ver"... Şarkıların kimin olduğunu biliyorum ama yazmayacağım bencilce. Çünkü Nükhet Duru bir şarkıyı yorumluyorsa, o şarkı onundur artık. Beni en uçuran şarkı bu oldu. Sanki gökyüzünden, yıldızların arasından bir ışık gibi söylüyor şarkıyı... Dünya ile bağların kesiliyor, temizleniyorsun, Nükhet Duru'nun yorumuyla arınıyorsun...
"Beni Sevdi Benden Çok"... Sarhoş olmuş durumdayım şu anda... Nükhet Duru'nun en iyi albümü olmuş desem... Albüm denilen şeyin iyi şarkıdan çok, iyi yorum, iyi şarkı söylemek, hayatı düzgün yorumlamak olduğunun ispatı. Nükhet Duru'nun yorumundaki zikzaklı iniş-çıkışları da kıskanılası... Nihayet tuttuğum nefesimi verdim!
"Hayat Umutla Başlar"... Nükhet Duru'nun 30 küsur yıl önceki yorumladığı mükemmel şarkı... Aynı şarkıyı her seferinde farklı bir duyguyla ifadede edebilmektir yorumculuk. Tecrübeli bir hayatın umut aşılaması 30 küsur yıl öncekinden daha dingin, daha inanılası...
İlk şarkıyı, "Gözlerinin Etrafındaki Çizgiler"i albüm çıkmadan dinleme şerefine nail olduğum için, yorumunu en sona bıraktım. Şarkıyı ilk duyduğumda, umarım albümün bütünü bu kıvamdadır demiştim. Çünkü Nükhet Duru'nun son albümüyle ilgili daha önceki yazımda belirttiğim gibi, benim beklediğim, özlediğim bir Nükhet Duru tarzıydı bu. Yani şarkı, düzenleme Nükhet Duru'ya sadece eşlik etmeli. Çünkü Nükhet Duru çok sesli bir hayat ifadesi zaten; o çok sesliliğin içinde sadece fiziksel ses yok, hayatın her duygusu var ve teknikle o duygu çokluğu engellenmemeli Nükhet Duru yorumlarında.
Dediğim gibi şarkıların kime ait olduğu ayrıntısına girmedim. Şarkı sahipleri de alınmasınlar... Çünkü Nükhet Duru'nun hislerine birer aracıdır şarkı. Bu albümü yorumlamam da Nükhet Duru'nun bana hissettirdikleridir. Sözlere bakmadığım gibi, melodi bile geri planda kaldı Nükhet Duru'nun yorumuna kendimi kaptırınca ama...
Emeğe saygıdan ötürü, bütün söz ve müzik sahiplerine, enstrümanistlere, aranjöre ve tüm teknik ekibe, tüm duygu ve düşünce ekibine, Nükhet Duru'ya mutluluk aşılayan, ona şarkı söyleme azmi veren her şeye çok teşekkür ederim. Bu sene de Nükhet Duru'suz kalmadık ya; şükür!
Not; Bu yazı, albümü dinleme boyunca sadece ve sadece bana hissettirdikleri doğrultusunda tek kelimesine bile dokunmadığım düz bir yazıdır. Nükhet Duru yorumculuğuna hayranlığımın samimi bir ifadesidir. Bu konuda öyle teknik veya edebi şeyler beklemeyin benden. Çok sevdim ve ifade ettim. O kadar.
Yazımı iddialı bir cümleyle bitirmek istiyorum; Bu albümü yani Nükhet Duru'nun aşk halini dinlemezseniz, hayatınızı eksik yaşamış olursunuz..!
Albümü bir kere dinledim ve büyülendim. O büyünün bozulmaması için, albümü ikinci defa bir süreliğine dinlemeyeceğim... Büyü bozulmaz da, o şokla dolaşmak istiyorum bir süre.
İlave;
Albümün niteliğiyle ilgili olarak... Naim Dilmener'in bile bazı dönemler Nükhet Duru'nun bazı yaptıklarını eleştirdiği olmuştur ama o bile bu sefer tereddütsüz tam not vermiş çalışmaya. Benim de bazı dönemler bu da olmasaymış dediğim Nükhet Duru çalışmaları oldu ama sonrasında çark ettim yanlışımı anlayarak. Çünkü Nükhet Duru'nun her yaptığında bir deneysellik var ve de müzik adına kaliteli bir emek var. Hep dediğim gibi kötü Nükhet Duru işi yoktur, anlaşılamamış Nükhet Duru çalışması vardır. Ama... bu sefer geç kalmadık Nükhet Duru'ya. Onun yaptığıyla bizim frekanslarımız tam zamanında kesişti. Nükhet Duru da memnun yaptığı çalışmadan, müzikseverler de.
İşin profesyonelliği açısından... Repertuar üç günde oluşturulmuş ve üç günde kaydedilmiş.
Bir de müjde.... Bu tarz çalışmaların devamı gelecek... Yani biz mutlu olacağız Nükhet Duru severler olarak...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder