Eşcinseller var mı ki risk grubuna dahil edilsin?!

Dünden beri susuyorum bu konuda; Devletin eşcinselleri riskli gruptan saymaması konusunda. Tamam, heteroseksist yapının en ötekisi ve en mağdur ettiği kesim eşcinseller ama heteroseksist bir sistemden ayrıcalık beklemek, istemek, bana pek akıl harcı gibi gelmiyor bana. Bu konuda neden sustuğumu da söyleyeyim unutmadan; ben eşcinsellerin mağduriyetinin sebebinin heteroseksist yapı olduğunu her zaman haykırıyorum ve en başta heteroseksist yapıyı eleştiriyorum öncelikle ama eşcinsellerin mağduriyetinin arkasında her ne sebeple olursa olsun, ölüm pahasına bile olsa, eşcinsellerin kendi kimliklerinin arkasında durmamalarından dolayı, hatta eşcinsellerin tepkisini çekmek pahasına eşcinselleri de eleştiriyorum ama eşcinsellerin mağduriyetinin baş sorumlusunun heteroseksizm olmasından dolayı, LGBTİ'lerin yanlışlarını görmezden gelebiliyorum; tamam yanlışların sebebi de heteroseksizm ama SESSİZ kalmak, heteroseksizme ve homofobiye sessiz kalmak, heteroseksizmin sebep olduğu yanlışları görmezlikten gelmek, homofobiyi daha da güçlendiriyor aslında. Heteroseksizmin şekillendirdiği eşcinselliği, transseksüelliği eleştirmek bazen yanlış anlaşılabildiği için, bazen susmayı tercih edebiliyorum. Eşcinseller hangi açıdan risk gurubunda yer alıyor; heteroseksizmin en ötekisi oldukları için; aşağılanıp dışlandıkları ve dolayısıyla şiddete maruz kaldıkları, cinayete kurban gittikleri, işsiz kaldıkları, hatta mesleklerini sırf cinsel yönelimlerinden dolayı icra edemedikleri için, vesaire, vesaire... Belki de, kısaca ben eşcinseller diyorum LGBTİ'lere, çünkü hiç kimsenin 50 çeşit cinsel kimlik farklılığını öğrenmek zahmetine gireceğini zannetmiorum ki LGBTİ... ler bile bilmiyor kendilerine ait bu farklılıkları, işte bu eşcinseller belki de değil cümlenin başında dediğim gibi, tam anlamıyla mağdurun da mağduru, ötekinin de ötekisi, risk grubunun en risklisi eşcinseller ama ben bir eşcinsel olarak, hiçbir eşcinselden artı bir özelliğim de olmayarak, kendimi risk grubunda görmüyorum. Siz buna onur meselesi, gurur meselesi diyebilirisniz ama hayır hiçbiri değil; ben de her eşcinsel kadar heteroseksist yapının mağduruyum; şiddete de maruz kaldım, aşağılandım-dışlandım da, belki görmezlikten de geldim uğradığım ayrımcılıkları olaya iyi tarafından bakarak; çünkü yaşamak istiyorsam karamsar değil umut dolu olmalıyım. İşte benim kendimi risk grubunda görmememin sebebi, hetoseksist bir yapıdan beklenti içersinde bulunmanın akıl karı olmamasında dolayı. "Ben risk grubundayım, beni de gözet Devlet!" dediğim zaman, o Devlet beni öyle bir şekle sokar ki, sen o Devletin sana çizdiği sınırlar içersinde bir eşcinsel olursun. Hayır ben asla risk grubunda değilim. Benim heteroseksüellerden zerre kadar eksik tarafım yok ki. Mağduriyetimle bir yere gelmek istemiyorum ben. Diyeceksiniz ki sen olayı yanlış anlıyorsun; risk grubu derken, hakları falan verilmeli, heteroseksüeller kadar eşcinseller de düşünülmeli... Zannetmiyorum risk grubu denilirken bunların denilmek istendiğini. Adamlar resmen eşcinselliğe karşılar zaten. Ahlak üzerinden politika yapıyorlar. Ben aslında heteroseksizm tarafından eşcinsellere yasal haklarının pat diye verilmesinin de çok işe yarayacağına inananlardan değilim. O yasal hakları ben ve benim gibi azınlık bir kesim kullanablir ancak. Eşcinsel olarak çevresine görünmek istemeyen kişiler yasal haklarını nasıl kullanacaklar ki? Uç bir örnek olacak ama hadi eşcinsellere evlilik ve çocuk sahibi olma hakkı verildi diyelim... Ne olacak; evlenmek için can atsalar bile evlenecekler mi? Daha uzak çevresinden bile cinsel yönelimini gizleyen bir kişi, nerede kullanacak bu hakkı? Yazılarımda her zaman dile getiriyorum; eşcinseller kendilerine sahip çıksınlar, Devlet ve yasaları zaten bizim varoluşumuza göre şekillenecektir. Yanlış anlaşılmasın, yasal hakları benim kadar kimse isteyemez ama "doğmamış çocuğa don biçilmez" diye bir atasözü vardır bizde; olmayan eşcinsellerin yasası mı olur, olmayan eşcinsellerin (risk) grubu mu olur? Ahlakçı ve cinsiyetçi bir yapıda lanetli ve de hasta olabilir eşcinseller açık ve net bir şekilde varolmadıkları sürece. Evet, ben açık bir eşcinseldim, babadan kalmış sermayem de yoktu, sırtımı dayayacağım dayım da... okulumu bıraktım, çalışmaya başladım, bütün okullarımı dışarıdan okudum... Ayrımcılığa maruz kalmadım mı; kaldım ama eşcinseller heteroseksizmin en ötekisi olmasına rağmen ne bileym bir özürlü veya başka bir milliyetten olan kadar ötekileştirilmemişimdir diye düşünüyorum. Çalıştım, ev de bulabildim, sosyalleşebildim de çok utangaç yapıma, kız gibi hallerime rağmen ama hiç kendimi en ötekisi hissetmedim, hiç riskli görmedim... Çünkü ben kendimi hiç ötekisi olarak ne düşündüm, ne de hissettim. Ben kendimi normal hissedince, ne başkalarının anormal bakışını hissediyorum, ne de başkaları beni anormal görüyor. Çünkü sen normal yaşarsan ve normal olduğunu gösterirsen, başkaları sana ne kadar anormal olarak bakabilir ki? Sen varol bakalım eşcinsel olarak hayatta, bir dene, ondan sonra karar ver risk grubunda yer alıp almadığına. Bir şeyleri yanlış anlamış, yanlış yorumlamış olabilirim, pardon diyorum bu yüzden ama benim demek istediğim, EVET EN ÖTEKİSİYİZ AMA O RİSK GRUBUNDA YER ALIP ALMAMAK, ALIYORSAK BİLE O GRUPTAN ÇIKMAK BİZ EŞCİNSELELRİN KENDİ ELLERİNDE. RİSK GRUBUNA DAHİL OLUP HETEROSEKSİST DEVLETTEN BİR ŞEY BEKLEYEREK NE O GRUPTAN ÇIKABİLİRİZ, NE DE HAKLARIMIZA KAVUŞABİLİRİZ. GÖRÜNÜR OLACAKSIN, EŞCİNSELLİĞİ HAYATA GEÇİRECEKSİN. BU KADAR BASİT! Gene diyeceksiniz biliyorum, tamamen yok sayılmak kadar riskli bir durum olabilir mi? Ben de diyorum ki, içinde yaşadığımız yapı ne ki, siz kendiniz kendi adınıza bir şey yapmadan, o yapıdan ne bekliyorsunuz?