Yeni katılımcı arkadaşlarımız bu hafta da vardı aramızda. Buluşmamıza özellikle üniversite çevresinden kulaktan kulağa duyumlarla gelenler çok oluyor. Bu arkadaşlarımız sosyalist düşünce çerçevesinde eşcinseller dahil olmak üzere ayrımcılığa maruz kalan kesimlerin savunuculuğunu yapmış ve yapan kişiler. Savundukları öznelerin örgütlenmesi ise, desteklerinin daha gerçekçi bir şekilde hayat bulmasını sağlıyor. Yani öncesinde de homofobiye karşı bir devinim varmış ama ayrımcılığa maruz kalanlarla ayrımcılık karşıtlarının oluşum sayesinde bir araya gelmeleri, bu devinimi "hareket"e dönüştürecektir diye kuşkusuz.
Bugün izlediğimiz "Milk" filmi aslında eşcinsellerİMİZ için bir ders niteliğinde. Filmde heteroseksist bir dünyada eşcinsel haklarının söke söke alınmasından başka bir çarenin olmadığı, eşcinsellerin hiçbir zaman umutsuzluğa kapılmamaları ve hareket bir şekilde başarıya dönüştürülebileceği için vazgeçilmemesi gerektiği anlatılıyor. Umut etmek insanı bezdirmek yerine hayata bağlıyor daha. Ben ütopik bir insan olarak görülüyorum ama bunun insana bir zararı yok ki... Bahar kimi yerde erken gelir, kimi yerde de geç; hatta geç demeyelim; her baharın bir zamanı var diyebiliriz. Erken bahar belki de işe yaramayabilir bile.
Zaman zaman ben de umutsuzluğa kapılmıyor değilim ama hepimizin zamana ihtiyacı var diye düşünüyorum. Beni en çok umutlandıran da heteroseksüel dostlarımızın mücadelemize heyecan için de ve samimi bir şekilde destek vermeleri, LGBTİ'lerin vazgeçmemeleri.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder